Το Βιβλίο μας...

 photo MonopatiaPsixisexofyllo_zps89709de9.png

Τα ποιητικά μας ταξίδια...

...η πνοή μας









 photo 7_zps2cbf94f1.png

ποιητικές διαδρομές...





 photo 5_zps08d71f1a.png



















 photo 9_zps4b675e8e.png

απο [Κ]αρδι[Α]ς...








 photo 11_zps8d533774.png





Βιντεάκι...

YouTube Λογοποιήματα

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Kατάθεση ψυχής!..[Α]

"Κατάθεση ψυχής"

Απο παιδί μου άρεσε να φωτογραφίζω τον κόσμο.Ποτέ δε θα ξεχάσω την πρώτη μου φωτογραφική που με πήραν οι γονείς μου, με το υστέρημα τους!
'Ηταν κάτι που το ήθελα πολύ,αλλά μέχρι να γίνει αυτό, ο πατέρας μου έλεγε πάντα δε μπορούμε τώρα, κάποια άλλη στιγμή.Η απογοήτευση μου στα παιδικά μου μάτια κι η θλίψη ήταν εμφανές..
δε γκρίνιαζα περίμενα να'ρθουν οι γιορτές,και να γράψω και πάλι το ίδιο γράμμα στον 'Αγιο Βασίλη μήπως κι εκείνος κατάφερνε να μου τη στείλει.Ποτέ μου δε μου 'φερνε αυτό που τόσο επιθυμούσα!..σκέφτηκα οτι ίσως δεν προλαβαίνει να διαβάσει,οπότε ζωγράφισα εκείνη τη χρονιά του έτους!.., ε..αυτά δε τα λέμε,)αυτό που τόσο πολύ ήθελα! Κάποια στιγμή είδα ένα τεράστιο κουτί δίπλα στο μαξιλάρι μου,που είχε μονάχα ένα σημείωμα μέσα το οποίο έγραφε:"ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΘΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΟ ΕΑΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ"
Εγώ όμως ήθελα να φωτογραφίζω θλιμμένους..
ΟΧΙ παγωμένα χαμόγελα της στιγμής δείχνοντας  δήθεν τους ευτυχισμένους!
Γιατί πίστευα κι εξακολουθώ να πιστέυω πως ο ΠΟΝΟΣ είναι ένα θετικό στοιχείο της ζωής,η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ, Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΠΟΤΕ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΖΩΗ ΟΜΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ! Γι αυτό αγαπώ τη φωτογραφία, γιατι  όσα χρόνια κι αν περάσουν, τα πρόσωπα που είναι μέσα μένουν ίδια ακόμη κι αν έχουν φύγει ή έχουν πια αλλάξει. Τώρα γιατί κάνω αυτή την "παραπονεμένη" κατάθεση ψυχής, είναι γιατί καμιά φορά δεν ξεχνάμε! Άλλο αγνοώ και άλλο ξεχνώ! Το θέμα είναι πάντως πως σήμερα, χρόνια μετά απο τότε που ήμουν παιδί με διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων, προσπαθώ να βρώ χαμογελαστούς ανθρώπους, και συναντώ συνέχεια μουρτζούφληδες και θλιμμένους. 'Ισως τελικά αυτό να ήταν το νόημα του σημειώματος τότε! Γι αυτό παιδιά μην χαλάτε την καρδιά σας για τίποτα, και για τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε καθημερινά ας μην τις αφήσουμε να μας κλείσουν το παντζούρι απο τα μάτια μας, μα να ΄ναι ανοιχτό παράθυρο και να πετά η ψυχή μας!..[Αφροδίτη]

Θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας, γιατί πραγματικά τα γράμματα που στέλνετε στα λογοποιήματα  για τον 'Αη Βασίλη είναι ότι έχετε στην ψυχή σας είτε με χιουμοριστικό τρόπο,είτε με σοβαρό! Να είστε όλοι καλά και  να έχετε ένα υπέροχο βράδυ Σαββάτου!!
    http://logopoihmata.blogspot.gr 

Λαγκαδάς - 'Αγγέλων πόλις Οι μέρες πλησιάζουν!..και τα παιδιά ανυπομονούν!

Δίπλα στο αναμμένο τζάκι ο Αγαπημένος σου 'Αγιος περιμένει να "αγκαλιάσει" τις επιθυμίες σου...
Μια φωτογραφία κι ένα χαμόγελο μαζί του,θα σου θυμίζει για πάντα τα ωραιότερα χριστούγεννα.

Θα μπορούσα....

Θα μπορούσα να νικήσω όλα τα εμπόδια της ζωής και να κατακτήσω όλο τον κόσμο με το ένα χέρι...Αρκεί εσύ να μου κρατάς το άλλο.



(Leo Buscaglia)

Γράμμα αναγνώστη! "..Παιδί μου εμείς δεν έχουμε τζάκι όπως οι απέναντι..."

Κι έλεγα να σου στιλω ένα γράμμα μ' ολα τα παράπονα μου κι έλεγα μηπως παρω μια απαντηση σου στο ερωτημα που ειχα απο παιδι "γιατι ο αγιος Βασιλης δεν περνιυσε απ' το δικο μας σπίτι;"
Χρόνια δύσκολα πριν μισό αιώνα ,οταν τα πρώτα στολίδια στο δέντρο των Χριστουγέννων,ηταν καρύδια τυλιγμένα με ασημόχαρτο.
Και η απάντηση στο ερώτημα ηταν: " Παιδί μου εμείς δεν εχουμε τζάκι οπως οι απέναντι".
Δεν παιρνούσες απο το σπίτι μας οπως δεν παιρνούσαν οι μπανάνες κι άλλα καλούδια.
Μεγαλώσαμε αγιε Βασιλη και φτιάξαμε τα δικα μας σπιτια.Μπορει η αναμονη για την κατασκευη τζακιου να υπηρχε, το τζακι να μη το φτιαξαμε,ομως η παιδικη μας αναμονη δεν ειχε χαθει.
Και ανοίξαμε τις πορτες της καρδιάς μας και σε περιμέναμε μαζι με τα παιδιά μας.
Το παιδικό μας όνειρο έγινε πραγματικότητα.Σε περιμέναμε και ξεραμε πως τωρα δεν θα μας ξεχνουσες.Ερχόσουνα για τα παιδιά μας και τώρα έρχεσαι για τα εγγόνια μας.
'Αγιε Βασιλη ,θα κλείσω το γράμμα μου με μια ευχή: "Να έρχεσαι πάντα για όλα τα παιδιά στη γη.Εύχομαι πάντα να 'χουμε παιδική ψυχή, μεγάλοι και μικροί κι αν δεν υπήρχες θα σε είχαμε βρει.Μπορεί να αλλάζουν οι συνθήκες εδω στη γη ,να ξερεις πάντα πως θα σε περιμένουμε μεγάλοι και μικροί γιατί αγαπάμε τη ΖΩΗ".

ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΣΙΑΚΙΡΗ.

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

"...Πόσο κάνει;"

"Πόσο κάνει; Λέω στη μοίρα μου. Τι χρωστάω; Τόσο… Μου λέει. Παρ’ τα και δίνε του. Έχω ένα ραντεβουδάκι με την επόμενη μέρα…"


(A. Παπαδάκη)

Γέλα καρδία μου...

Γέλα, καρδιά μου, γέλα!
Βρες χρόνο να γελάς, αυτό είναι η μουσική της ψυχής!





(Ρίτσος)

Να τα λέμε και αυτά!!!


"...Σκάσε,είπα..."

"΄Επιασα την ψυχή μου με τη χούφτα μου, όπως πιάνουν έναν άνθρωπο από το στόμα και δεν μπορεί να κάμει κιχ.
Σκάσε, είπα...δε χρειάζονται συγκινήσεις, ούτε σκέψεις..."


(Αλκυόνη Παπαδάκη)

Mε λόγια απλά όπως πάντα!..[Α]


"Kαι τι αξία θα είχε η ζωή;"

"-Έχουμε την ανάγκη της, γι' αυτό δεν έρχεται.
Σ' αυτόν τον παραστρατημένο κόσμο μας, λείπει ακριβώς εκείνο που θέλουμε.
-Μας λείπει, γι'αυτό το θέλουμε!
Αν είχαμε όσα θέλαμε τι θα μας έλειπε;
Κι αν δεν μας έλειπε τίποτα, τι θα επιθυμούσαμε;
Και τι αξία θα είχε η ζωή χωρίς επιθυμιές;
Όχι, να μου απαντήσεις!"

  (Λουντέμης)

(Βρεττάκος)

"Μετά πενήντα εκατό χρόνια,θα ήθελα να μου δινόταν το προνόμιο
να βγάλω μέσα απο ένα παράθυρο το κεφάλι μου,
να ρωτήσω,με μια διακριτικότητα αέρινη,να μου ειπούν
αν χρειάστηκε στο μεταξύ η αγάπη μου στον κόσμο"
                                                                                            
                                                                                                                                                                                                                            

 

'Ηθελα...



"...Ἤθελα νἄ βρισκα γιὰ σὲ γλυκόλαλα ἀηδόνια
ποὺ εἶναι πόνος τῆς καρδιᾶς κάθε κελάδημά τους
ποὺ ἀπ᾿ τῆς λεύκας τὴν κορφὴ καὶ τῆς ἰτιᾶς τὰ κλώνια
λύνουν τὸν κάθε τους καημὸ μὲ τὴ γλυκειὰ λαλιά τους..."




(Μ.Πολυδούρη)

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Eκδόσεις Θρακικός Οιωνός

"Μια νύχτα σαν κι αυτή 
Μανιταρούλης περπατεί
ξεχωρίζει το κακό
μια φορά κι έναν καιρό."






(απο το παιδικό παραμύθι Ο Μανιταρούλης
, Κατερίνα Σικλαφίδου)

Μη με ρωτήσεις...




Μη με ρωτήσεις πότε. Στις ώρες της φουρτούνας δε ρωτάει κανείς πότε. Είμαι κοντά σου. Δε θα σου γράψω ποτέ πόσο είμαι κοντά σου.

  (Σεφέρης)

Να τα λέμε και αυτά!..[Α]

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι σαν τον χειμώνα σε κρυώνουν!..
και άλλοι που ότι θερμοκρασία κι αν έχει
σε ζεσταίνουν μ'ενα χαμόγελο,με μια αγκαλιά,με..με!..εεε αυτούς τους άλλους να τους δείχνουμε ότι τους αγαπάμε είναι στιγμές που το έχουν τόση ανάγκη!..[Α]

"..θα έρθει και πάλι.."

"...Θα έρθει και πάλι εκείνη η ζάλη που θα με πάρει και θα χαθώ, θα ξεχάσω γι απόψε μέχρι αύριο βράδυ που θα πέσει σκοτάδι ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ."

(1ο ποιητικό ανθολόγιο 'Εβρου αύρες, Παναγιώτης Τηγανούριας)

(Hρόδοτος)

Ο χειρότερος πόνος για κάποιον είναι να καταλαβαίνει πολλά,
αλλά να μην μπορεί να κάνει τίποτα.


(Επιλεγμένος Στίχος)

                        "Το σήμερα μαζί του παίρνει,
                                                        το χθες αφήνει για παρηγοριά.
                                                        'Εχασα... τι κι αν έφυγα ...δεν ξέχασα."


[απο την ποιητική συλλογή "Αρχίζει η παράσταση...σβήνουν τ'άστρα, δημιουργός Ελένη Μαραβέλια,εκδόσεις Θρακικός Οιωνός]


"..είπε το τίποτα στο κάτι.."


"Για σας θα κανω καλύτερη τιμή
είπε το ΤΙΠΟΤΑ στο ΚΑΤΙ
'κείνο το ηλίθιο το 'χαψε"


(Δημουλά)

Γκλιν-γκλίν!! Γράμμα αναγνώστη! "...Αγαπημένε Αη Βασίλη ειπα να σoυ γράψω ενα γράμμα κι γω να νιώσω λιγο κζάνι.."

Αγαπημένε Αη Βασίλη ειπα να σoυ γράψω ενα γράμμα κι γω να νιώσω λιγο κζανι οπως τοτε που μας έλεγαν στο σχολειο να σου γράφουμε για να μας φερει ο μπαμπας κι η μάμα τα δώρα"σταλμενα "δήθεν από σενα. Κούτσκα είμασταν, τα πιστεύαμε έρμα χάλια. Τότε ειμασταν αθώα και στην ψυχη και στις σκέψεις, δεν μας ειχαν ακομη δηλητήριασει με ολα αυτα που συμβαίνουν τώρα(βλέπε ΕΛΛΑΔΑ , Ανεργια, Ακριβια, ΔΝΤ, ΤΡΟΙΚΑ φοροι σε ολα και όλους μειώσεις μισθών)τοτε δεν ξεραμε τίποτα  απ'αυτα !!!!!Τα ματια ενός παιδιού τα βλέπει ολα αλλιως. Δεν πειράζει ομως μεγαλώσαμε στο καλύτερο σχολειο που λέγεται ΖΩΗ με  όλα τα  επακολουθά της. Ας τα αφήσουμε αυτά  μια ακόμη χρονιά φτάνει στο τέλος της...με όλα τα παραπάνω ΚΡΊΣΉ, ΦΤΏΧΕΙΑ, ΠΕΊΝΑ, ΦΟΡΟΙ ΜΕΙΩΣΕΙΣ... Θα χρησιμοποιήσω μια φράση απο μια ταινία που ταιριάζει απόλυτα :ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΆΡΒΟΥΝΟ. Και επειδή η ψυχή κι η καρδιά μας πρέπει να δραπετέυουν κάπου-κάπου και να γινόμαστε παιδιά θα 'θελα λοιπόν να σου ζητησω το 2014 να μας ΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΣΤΕΡΗΣΕ η ΚΡΙΣΗ: ΔΥΝΑΜΗ,ΧΑΜΟΓΕΛΑ, ΚΑΦΕ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ 3 ΕΥΡΩ ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΦΘΗΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΜΑΣ ΕΤΥΧΕ ΚΑΙ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ. Επίσης να είναι δίπλα μας άνθρωποι για εμάς και ΟΧΙ για την τσέπη μας ή το συμφέρον τους. Ελπίζω το γράμμα μου να φτάσει μέσω των λογοποιημάτων σε σένα Και επειδή θα κουραστείς με τα δώρα που θα φέρεις σε όλους φεύγοντας πάρε μαζί σου και τον ΥΠΝΟ ΜΑΣ γιατί ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ.

Υ..Γ. ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΛΠΊΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΌΜΑΣΤΕ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ!

Αη Βασίλη ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ.

         Και σε εσάς λογοποιήματα ΕΎΧΟΜΑΙ ΠΟΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ.Με  πολλή αγάπη Χαρά Αργυροπούλου.
                               
                                               ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

"...σιγά-σιγά.." (επιλεγμένος στίχος)

"Δε μου μιλάς
και πάλι με πληγώνεις
σιγά-σιγά  την καρδιά μου
σκοτώνεις"





(Απο το 3 ανθολόγιο 'Εβρου αύρες, Απότα Αλεξάνδρα)

(Σενέκας)

Δεν είναι ότι επειδή τα πράγματα είναι δύσκολα που δεν προσπαθούμε, αλλά είναι ότι επειδή δεν προσπαθούμε που τα πράγματα είναι δύσκολα.


Αχ (επιλεγμένοι στίχοι) απο τα ανθολόγια 'Εβρου αύρες

"To Ax σε κάθε αναστεναγμό
όταν κανείς πονάει
το Αχ βγαίνει απο χαρά
όταν κανείς αγαπάει.

Προσέχετε που ταιριάζουνε τα
δύο γραμματάκια
γι'αυτό πάνε πάντα μαζί
σαν δίδυμα αδελφάκια."

(απο το 3 ποιητικό ανθολόγιο εκδόσεις Θρακικός Οιωνός,Παναγιώτης Θεοχαρίδης)

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Σε περίμενα...

Συναντάμε κόσμο όπως πορευόμαστε.
Ανταλλάσουμε βλέμματα χαμόγελα ευγενικά
δύο ευγενικές κουβέντες
για να προσπεράσουμε και να τα πετάξουμε
αυτά αμέσως στον κάδο της λησμονιάς.
Υπάρχουν μάτια όμως που απο το πουθενά
εμφανίζονται μια στιγμή μπρός μας,
βυθίζονται στα δικά μας μάτια
και αξιώνουν:
"Εδώ θα μείνεις", ή "Σε περίμενα"


(Μάρω Βαμβουνάκη  "Τα πράγματα που ζουν απ' τον χαμό"

Εκδόσεις Θρακικός Οιωνός

"Το χαμόγελο φοράμε 
 κι όλα τ'άλλα τα ξεχνάμε"


(απο το παιδικό cd "9+1 τραγουδάκια" , Κατερίνα Σικλαφίδου)
"Αλλά η φύση παιδιά 
 μας προίκισε και με σοφία
τι και ποιος μας ωφελεί
είτε είσαι μανιταράκι
είτε μικρό ανθρωπάκι.."

(απο το παιδικό παραμύθι "Ο Μανιταρούλης", Κατερίνα Σικλαφίδου)

Επιλεγμένος στίχος Εκδόσεις Θρακικός Οιωνός Στων αφρών...τη δύση Αφροδίτη Ν.Μαργαρίτη

"...μακάρι να 'βλεπες
 τα μάτια μου 
 ψυχή μου
            δε τα βλεπεις
                    όμως...!!"



(απο την ποιητική συλλογή "Στων αφρών... τη δύση" , Αφροδίτη Μαργαρίτη)

(Επιλεγμένος στίχος)

"...Μην πληγωθεί και μην πληγώσει
το φόβο πήρε για σύμβουλο η καρδιά
και πάγωσε στη μοναξιά της..."


(β' ποιητικό ανθολόγιο, Σταματία Κυργίδου)


Επιλεγμένος στίχος εκδόσεις Θρακικός Οιωνός

"Τι έγινε και μαθαίνουμε να ζούμε
πεθαίνοντας λίγο-λίγο,κάθε μέρα..."




(β' ποιητικό ανθολόγιο εκδόσεις Θρακικός Οιωνός, Δημήτρης Αντωνιάδης)

Aγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή...

Αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή
και που η λύπη τους είναι η δύναμη τους.
Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα,
ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος
αδυσώπητος απο πάνω τους.
Που γνωρίζουν ότι δε τα ξέρουν όλα,
γιατί δεν μαθαίνονται όλα...
Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ
για τους εαυτούς τους 
και για όσους αγαπούν.
Και δεν κουράζονται 
να αναζητούν την ομορφιά
στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα
των ανθρώπων,στα χάδια των ζώων,
σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία
σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.

(Ελύτης)

Πάντα!... (επιλεγμένο κομμάτι!..[Α])

"....Πάντα εσύ τ” αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτάδι,
πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά πού μεγαλώνει.
Το κλειστό παντζούρι εσύ, ο αέρας πού το ανοίγει εγώ.
Επειδή σ” αγαπάω και σ” αγαπάω...."


(Eλύτης- Μονόγραμμα)

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

...Να μπορούσα μονάχα να βγω στους δρόμους και να φωνάζω «ονειρευτείτε!!» …(επιλεγμένο κομμάτι!..[Α])




... Αν είναι να αναλωθείς, καταναλώσου για το άγνωστο που έχει πιότερες ελπίδες απο το πεπραγμένο. Το «ήδη» είναι ανίκητο, για αυτό ένα «θα» μας πείθει πάντα όλους. Όμως, ο φόβος βρίσκει νόημα στο πιο μηδαμινό και θέλει τόλμη. Τόλμη είναι να χυθείς ολάκερος, ορμητικά ρευστός, με την κραυγή ενός ΝΑΙ να τα κάνεις όλα να σιγήσουν. Γιατί το να «δεχτείς» είναι το δύσκολο ακόμη και αν νομίζουν ότι υποτάσσεσαι. Η απόλυτη ελευθερία είναι η γενναιότητα μιας τόσης δα αποδοχής.Δέχομαι το άγνωστο, δέχομαι τις ήττες μου, δέχομαι τα λάθη μου μαζί με τα σωστά. Το ΜΟΝΟ που επιθυμώ είναι να έχω πάντα επιθυμίες. Τις χτίζω θέλω θέλω, πέτρα πέτρα, δε βιάζομαι. Γιατί «βιάζομα黨σημαίνει προσπαθώ να παρακάμψω όλα τα εμπόδια που με χωρίζουν από το στόχο μου και εμένα στόχος μου είναι όλα τα εμπόδια. Για να μην αφεθώ στην τύχη, κάνω όνειρα. Ο άνθρωπος που δεν κάνει όνειρα είναι το θύμα του τυχαίου ή του μοιραίου.Να μπορούσα μονάχα να βγω στους δρόμους και να φωνάζω «ονειρευτείτε!!» …

(Eυα Ομηρόλη "Σεισάχθεια")

Να τα λέμε και αυτά!..[Α]

Το [Α] είναι το πρώτο γράμμα

 του ονόματος μου αλλά και το

 πρώτο της Αλφαβήτα

αν το φιλοσοφήσουμε σημαίνει

 [Α]ρχη μα και τέλος- [Α]ντίο...

[Α]ισιοδοξία και [Α]παισιοδοξία...

[Α]στρο και [Α]γάπη

στην ψυχή μου πάντως συμβολίζει [Α]νθρωπο κι 

[Α]ισθήματα!..[Α]

 (Να τα λέμε και αυτά!!!)
"Αὐτὸς ποὺ σωπαίνει" Τάσος Λειβαδίτης

Τὸ σούρουπο ἔχει πάντα τὴ θλίψη
ἑνὸς ἀτέλειωτου χωρισμοῦ
Κι ἐ
γὼ ἔζησα σὲ νοικιασμένα δωμάτια
μὲ τὶς σκοτεινὲς σκάλες τους
ποὺ ὁδηγοῦνε
ἄγνωστο ποῦ…

Γκλίν-γκλίν!! Γράμμα αναγνώστη! "...να γίνει γρήγορα καλά η γιαγιά μου γιατί δεν αντέχω άλλο με έχει τεντώσει..."

Αγαπημένε 'Αγιε Βασίλη!!!

Οι ημέρες των χριστουγέννων πλησιάζουν και μαζί με αυτές πλησιάζει και η παραδοσιακή ανταλλαγή δώρων! Επειδή όμως ο χρόνος μου είναι λιγοστός και δεν προλαβαίνω μόνη αποφάσισα να στείλω σε σένα αυτό το γράμμα μπας και με βοηθήσεις και εσύ λιγουλάκι...
Ααααα μην αγχώνεσαι δε θα σου ζητήσω λεφτά!
Ας αρχίσουμε λοιπόν!!! Πρώτα θέλω να σου ζητήσω ένα τεράστιο τρενάκι για τον μικρό μου πρίγκιπα μπας και ξεκολλήσει λίγο με αυτά τα ντουντού (χαχαχαχαχα) και να σταματήσεις τη μετάθεση του νονού του γιατί θα του λείψει πολύ... Δευτερόν θα ήθελα να τακτοποιηθεί ο αδερφός μου μπας και βρεί κι αυτός ο καημένος το δρόμο του! Στη συνέχεια θα ήθελα τον ΤΕΛΕΙΟ ΑΝΤΡΑ για την μάνα μου... Για να σε διευκολύνω αυτός πρέπει να είναι και ρομαντικός και άγριος συγχρόνως, δηλαδή εκεί που είναι μες στις γλύκες και στα γούτσου-γούτσου , στα ξαφνικά να την αρπάζει και να την πετάει απο 'δω κι απο 'κει και να της ρίχνει και κανα δυό χαστούκια (κακό δεν είναι) μπας και ισσοροπήσει και αυτή μέσα της ειδάλλως θα είναι πολύ δύσκολα τα επόμενα χρόνια! Για μένα και για τον αντρούλη μου δεν έχω να ζητήσω τίποτα γιατί εκτός του ότι έχουμε ο ένας τον άλλον, έχουμε και τον μικρό μας πρίγκιπα που φτάνει την ευτυχία μας στα ύψη!!
Τελείωσε επιτέλους το γράμμα μου και απ' ότι κατάλαβες δεν ζήτησα σχεδόν τίποτα δύσκολο γι'αυτό και περιμένω την εκπλήρωσή τους!

Με πολύ αγάπη
το πανέμορφο πλασματάκι σου Δέσποινα!!!!

Υ.Γ: Κάτι ακόμα που θέλω είναι να κερδίσει η Ελλάδα το Μουντιάλ (μη το ξεχάσεις σε παρακαλώωωωω)... Αααααα και να γίνει γρήγορα καλά η γιαγιά μου γιατί δεν αντέχω άλλο με έχει τεντώσει...Φιλάκιααααααααααααα

Φυσικά...

"Φυσικά και ονειρεύομαι
Ζει κανείς μόνο μ' ένα ξερό μισθό;
Ένα μόνο δεν μου δίνει το όνειρο.
Το όριο. Ως που να κινδυνέψω.
Γιατί τότε πια δεν θα ήταν όνειρο.
Θα' ταν γεράματα."

(Δημουλά)

Oι άνθρωποι...

Οι άνθρωποι περισσότερο ονειρεύονται ότι επιστρέφουν παρά ότι φεύγουν!
(Πάουλο Κοέλο)

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Σε τέτοιες ώρες. Όταν ο κόσμος ανεβαίνει, ανεβαίνει, ώσπου κοντεύει να σε πνίξει...τότε γυρεύεις να ξεσκαλώσεις, ν'αλλάξεις ορίζοντα, ν'αλλάξεις φωνές. Να σε δείρει άλλος άνεμος. Θέλεις να σφίξεις ένα χέρι που τ'αγάπησες, και το'χασες. Ν'αγγίξεις έναν ώμο που κάποτες, σε στιγμές πικρές, ακούμπησες απάνω του και προχώρησες...!! (Λουντέμης)


Καλή σου νύχτα, χίλιες φορές καλή σου νύχτα... -Χίλιες φορές κακή χωρίς το φώς σου...

Καλή σου νύχτα, χίλιες φορές καλή σου νύχτα...
-Χίλιες φορές κακή χωρίς το φώς σου...
-Καληνύχτα...καληνύχτα τούτη η πίκρα του χωρισμού έχει μια γλύκα τόση 
που καληνύχτα θα σου λέω μέχρι να ξημερώσει...
-'Υπνος να 'ρθει στα μάτια σου και στην καρδιά σου ειρήνη...
-Ύπνος και ειρήνη θα 'θελα για σένα να 'χα γίνει...


(Ρωμαίος&Ιουλιέτα Σαίξπηρ)


Bρες χρόνο...


Βρες χρόνο για σκέψη ,

αυτό είναι η πηγή της δύναμης.


Βρες χρόνο για παιχνίδι ,


αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης.


Βρες χρόνο για διάβασμα ,


αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.


Βρες χρόνο να είσαι φιλικός ,


αυτό είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.


Βρες χρόνο για όνειρα ,


αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ' αστέρια.


Βρες χρόνο ν' αγαπάς και ν' αγαπιέσαι ,αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.


Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρα σου ,


είναι πολύ σύντομη η μέρα για να 'σαι εγωιστής.


Βρες χρόνο να γελάς αυτό είναι η μουσική της ψυχής...''


  (Ρίτσος)

Kράτα ψηλά και..

Κράτα ψηλά και τράβα. Μ'αυτή την πυξίδα θα γνωρίσεις τους αληθινούς καλούς. Αγάπα πιστά στους φίλους σου. Αυτή είναι όλη σου η περουσία. Στέρεα περιουσία. Γιατί δεν μπορεί να στην κατασχέσει το ''Δημόσιον'' ούτε οι άνθρωποι. Αυτή την περουσία μόνο εσύ μπορείς να τη χαλάσεις και να τη σκορπίσεις. Μόνο εσύ και κανένας άλλος.

(Λουντέμης)

Γκλίν-γκλίν!!! Kατερινάκι...Χρόνια πολλάαααααααααα!..[Α]





Γιατί οι καλές φιλίες γεννιούνται στην καρδιά της άνοιξης όπου μελωδίες ακούγονται χιλιάδες , μα οι ήχοι της σιωπής και τα μάτια που είναι ο καθρέφτης της ψυχής γίνονται μια μελωδία στο τραγούδι της βροχής!..και μέσα στο χειμώνα στα κρύα και στα χιόνια η μελωδία ηχεί παίρνεις δύναμη και χαμογελά η ψυχή!..[Αφροδίτη Μαργαρίτη]

Αφιερωμένο στο φιλαράκι μου την Κατερίνα Σικλαφίδου!!!


(1ο ποιητικό ανθολόγιο 'Εβρου αύρες, επιλεγμένος στίχος)

"...Εσύ φθηνός κι αμαρτωλός,φτιαγμένος από πέτρα νεκρό κορμί που τριγυρνά και μαχαιρώνει αβέρτα... 



Xρόνια Πολλά ρε ΜΑΝΑ!! Να σε ΧΑΙΡΟΜΑΙ! Εσύ ΠΑΤΕΡΑ θα περιμένεις στη δική σου γιορτή! Μην αρχίσεις και γκρινιάζεις οτι σε ξέχασα!..[Α]




Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Αυτός είναι ο τόπος καταγωγής μου!... , Χρόνια πολλά στην Κατερίνη!!!

Με λόγια απλά όπως πάντα.Σήμερα 25 Νοεμβρίου ημέρα μνήμης, της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης.Η Αγία Αικατερίνη μαθήτευσε πλάϊ στους καλύτερους δασκάλους.'Ετσι γνώρισε την ελληνική φιλοσοφία.'Εμαθε τους μεγάλους ποιητάς τον 'Ομηρο και τον Βιργίλιο,σπούδασε ιατρική επιστήμη διάβασε τον Ιπποκράτη και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη φιλοσοφία του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα.Ξεχώρισε το καλλιεργημένο πνεύμα της, καθώς και η ανωτερότητα των λόγων της όπου με παρρησία διέδιδε πως ο Ιησούς Χριστός Θεός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός.
Πιθανολογείται οτι η Κατερίνη που βρίσκεται στην Μακεδονία και είναι η πρωτέυουσα της Πιερίας ωφείλει το όνομα της σ'ενα μικρό εξωκλήσσι της Αγίας Αικατερίνης,όπου βρίσκεται και νεκροταφείο των οποίων οι εικόνες χρονολογούνται έτος 1831.Η Κατερίνη απελευθερώθηκε απο τον τουρκικό ζυγό κατα τη διάρκεια του πρώτου βαλκανικού πολέμου 16 Οκτωμβρίου 1912-1913.Γενικά, η Πιερία είναι ένας τόπος προικισμένος απο τη Θεά φύση που συνδυάζει αρμονικά βουνό και θάλασσα ότι καιρό και να κάνει, όποια διάθεση κι αν υπάρχει.'Αλλωστε όπως είπε κι ο Καζαντζάκης "έχεις τα χρώματα ζωγράφισε τον παράδεισο και μπές μέσα" απο τη μία ο Όλυμπος η κατοικία των Θεών της αρχαιότητας κι απο την άλλη οι ατέλειωτες παραλίες με τις υπέροχες αμμουδιές και τα μαγευτικά τοπία με τα πλούσια δάση!''Ενας απο τους σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας είναι το Δίον που στην αρχαιότητα αποτελούσε ιερό κέντρο της Μακεδονίας,και βέβαια το γραφικό Λιτόχωρο αυτή την όμορφη πόλη που βρίσκεται στην πλαγιά του 'Ολυμπου με τα παλιά πέτρινα σπίτια, και βεβαίως αποτελεί την αφετηρία των ορειβατικών εξορμήσεων! Αυτός είναι ο τόπος καταγωγής μου μεσα σε λίγες γραμμές και θέλησα να κάνω μια μικρή αναφορά λέγοντας χρόνια πολλά στην πόλη μου την Κατερίνη!..[Α]

"..Το απέραντο είναι άπιαστο,απερίγραπτο,ακαθόριστο..."

"Το δικό μου το πολύ πως να χωρέσει στο δικό σου το λίγο! Κι οι δυο μας δυσανασχετούσαμε δικαιολογημένα.
Όμως μέσα σ’ αυτό το λίγο σου, σ’ αυτό το περιορισμένο σου, είχα την κακοτυχία να διακρίνω σκιές περαστικές που με πυρπόλησαν. Σκιές του απέραντου. Αυτό που δεν έλεγχες, αυτό που δεν γνώριζες, προσπερνούσε από μια σου έκφραση, από μια σου χειρονομία τυχαία και με καθήλωνε. Δεν περιγράφεται η ματιά, η κίνηση, ο ήχος.
'Οτι κι αν σου πω δεν θα σου μεταδώσω αυτό που μ’ έκανε να σε θέλω έτσι. Το απέραντο είναι άπιαστο, απερίγραπτο, ακαθόριστο. "

("Η μοναξιά είναι από χώμα" Μ.Βαμβουνάκη)

Το μόνο που κερδίζεις όταν νοιάζεσαι συνέχεια τους άλλους, είναι να κάνεις άσκοπους σταθμούς...

"Το μόνο που κερδίζεις όταν νοιάζεσαι συνέχεια τους άλλους, είναι να κάνεις άσκοπους σταθμούς...
Προχώρα, μανάρι μου, και μη φλυαρείς...
Αυτοί που δεν μπορούν να σ' ακολουθήσουν, είναι μάταιο να προσπαθείς να τους πείσεις...
Κι αν υποκριθούν μια στιγμή πως σε κατάλαβαν, αυτοί είναι που θα σ' τη φέρουν χειρότερα...
Μην αναλώνεσαι, φιλάρα... Να δίνεσαι, αλλά να μην σκορπίζεσαι..."

(Aλκυόνη Παπαδάκη)

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *