Το Βιβλίο μας...

 photo MonopatiaPsixisexofyllo_zps89709de9.png

Τα ποιητικά μας ταξίδια...

...η πνοή μας









 photo 7_zps2cbf94f1.png

ποιητικές διαδρομές...





 photo 5_zps08d71f1a.png



















 photo 9_zps4b675e8e.png

απο [Κ]αρδι[Α]ς...








 photo 11_zps8d533774.png





Βιντεάκι...

YouTube Λογοποιήματα

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

"...ένα κομμάτι ελληνικής ζωής για να..."


ΦΡΑΝΤΣ ΚΑΦΚΑ Ημερολογια Β' Κ

Καθώς έβγαινα για άλλη μια φορά,στην κανονική μου ώρα,από τον ανελκυστήρα,σκεφτόμουν πως η ζωή μου,με τις μέρες της

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

'Οταν τα παιδιά ζωγραφίζουν....υποκλινόμαστε!..[Α]

'Oταν τα παιδιά ζωγραφίζουν υποκλινόμαστε!
Κι όταν το παιδί εξηγεί ή πιο σωστά αφηγείται, μέσα απο τα δικά του μάτια τι απεικονίζει η δημιουργία του,ομολογώ με περηφάνια πως το ταξίδι αποκτά άπειρο ενδιαφέρον.Εμείς γινόμαστε συνοδηγοί κι οι στάλες που τρέχουν γίνονται ένας ήλιος μέσα στην απέραντη συννεφιά των εκπλήξεων της ζωής!
Αλλά και σκοπός ο ήλιος 
να μη φύγει ποτέ!..Αφροδίτη Μαργαρίτη


Δεν μπορείς....


EΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΒΛΑΚΕΙΑΣ Διονύσης Χαριτόπουλος

Ο γελοίος είναι άλλου είδους ταραχή.
Είναι βλάκας με έπαρση, η μεγάλη ιδέα που έχει για τον εαυτό του τον χαντακώνει και γίνεται φαιδρός, γραφικός, καβαλημένος, δήθεν, ψώνιο,

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

Οι Ιθάκες μας υπάρχουν...

Oι σπουδαίες ιδιότητες που περιφέρουμε σαν Λάβαρα για να τις δουν οι άλλοι, δεν είναι παρά φτηνές Διακοσμήσεις που κρύβουν τις μέσα μας Ρωγμές...

Ήμουνα εγώ η δυνατή γιατί ήμουνα Παιδί και ακόμα, δεν ξέρω σε ποιόν χρωστάω... Έμαθα που λες το μίσος να το μετατρέπω σε αστραπιαίο Αιφνιδιασμό, σε Αγάπη

Χάρισε σε κάθε άνθρωπο...


Σώστε την μέλισσα.

Η μέλισσα είναι έντομο που ζει κατά μεγάλες οικογένειες μέσα σε κυψέλες. Στην κάθε κυψέλη υπάρχουν τρία είδη μελισσών: η βασίλισσα, οι εργάτριες και οι κηφήνες.
Η μέλισσα ζει στη Γη το λιγότερο 15 εκατομμύρια χρόνια και θεωρείται από τους πιο παλιούς κατοίκους της, που εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και σήμερα.
Την άνοιξη, η βασίλισσα πρέπει να κάνει το ταξίδι του γάμου της. Βγαίνει λοιπόν στην είσοδο της κυψέλης και βουίζει δυνατά, προσκαλώντας έτσι τους κηφήνες να την ακολουθήσουν. Πετάει όλο και πιο ψηλά, ώστε να εξαντληθούν οι κηφήνες και να γονιμοποιηθεί με τους δυνατότερους.
Επιστρέφει στην κυψέλη, ενώ οι κηφήνες πεθαίνουν, και αρχίζει να γεννάει αυγά μέσα στις κυψέλες  (2.000 – 3.000 αυγά την ημέρα επί 4-5 χρόνια) και δεν ξανά γονιμοποιείται ποτέ. Αυτή η αποστολή της είναι τόσο σημαντική, ώστε δεν έχει χρόνο ούτε να φάει , ούτε να πλυθεί. Γι αυτό έχει γύρω της πολλές μέλισσες που τη φροντίζουν, την ταΐζουν στο στόμα με γύρη και βασιλικό πολτό και την καθαρίζουν.
Από τα γονιμοποιημένα αυγά βγαίνουν οι εργάτριες, και από τα μη γονιμοποιημένα αυγά, βγαίνουν οι κηφήνες.
Οι μέλισσες αποτελούν μέχρι σήμερα έναν άγνωστο κόσμο. Ενώ πρόκειται για τέλεια οργανωμένη κοινωνία, δεν είναι ακόμη γνωστός ο τρόπος λειτουργίας και συνεννόησης. Το ότι οι μέλισσες συνεννοούνται μεταξύ τους είναι πέρα από κάθε αμφιβολία. Το ερώτημα που εξακολουθεί να παραμένει είναι το πώς γίνεται αυτό.
Οι μέλισσες εκτρέφονται για το μέλι, που θεωρείται μια από τις πιο καλές τροφές, για το βασιλικό πολτό που χρησιμοποιείται σαν διεγερτικό και στην παρασκευή καλλυντικών, για το κερί, που πριν από μερικά χρόνια είχε μεγάλη αξία, και για το δηλητήριο τους που περιέχει ουσίες, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν φάρμακο για τους ρευματικούς. Ακόμη πολύ μεγάλη είναι η προσφορά των μελισσών στην επικονίαση των λουλουδιών. Η οικονομική σημασία της γονιμοποίησης, στην οποία συμβάλλουν οι μέλισσες μεταφέροντας γύρη από λουλούδι σε λουλούδι, είναι ανυπολόγιστη.
Οι μέλισσες δεν παράγουν απλώς μέλι – είναι ένα τεράστιο αλλά ταπεινό εργατικό δυναμικό που επικονιάζει το 75% των φυτών που καλλιεργούμε. Χρειάζεται μία μέλισσα για να γίνει το λουλούδι πεπόνι, αγγουράκι, κολοκυθάκι και μελιτζάνα…Η επικονίαση, η γονιμοποίηση δηλαδή του άνθους για να γίνει καρπός, είναι το πολυτιμότερο αγαθό που προσφέρουν οι μέλισσες στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Χωρίς την επικονίαση, η τροφή που καταλήγει στο πιάτο μας θα ήταν πολύ λιγότερη, καθώς το 1/3 των καλλιεργειών βασίζεται σε αυτήν. 

Δισεκατομμύρια μέλισσες πεθαίνουν αθόρυβα κι ολόκληρη η τροφική μας αλυσίδα κινδυνεύει. Η μεγαλύτερη απειλή για τις μέλισσες προέρχεται από τα χημικά φυτοφάρμακα υψηλής τοξικότητας που χρησιμοποιούνται στις βιομηχανικές καλλιέργειες. Αυτά τα πολύ επικίνδυνα φυτοφάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των νεονικοτινοειδών, έχουν την ιδιότητα να κυκλοφορούν σε όλα τα μέρη του φυτού. Οι μέλισσες τα προσλαμβάνουν από τη γύρη και το νέκταρ, κάτι που βλάπτει το νευρικό τους σύστημα και πολύ συχνά τις οδηγεί στο θάνατο. Οι ολοένα περισσότερες μονοκαλλιέργειες που προωθεί η βιομηχανική γεωργία και που έχουν οδηγήσει στη μείωση της βιοποικιλότητας και την καταστροφή πλούσιων σε ποικιλία οικοσυστημάτων. Οι μονοκαλλιέργειες αποτελούν μεγάλο κίνδυνο γιατί οι μέλισσες για να επιβιώσουν θα πρέπει να τρέφονται από μία μεγάλη ποικιλία ανθοφόρων φυτών. Η Διεθνής Ένωση για την Προστασία της Φύσης (IUCN) εκτιμά ότι θα εξαφανιστούν άλλα 20.000 ανθοφόρα φυτά τις επόμενες δεκαετίες. Αυτό επηρεάζει τις μέλισσες που ζουν σε μελίσσια και ακόμα περισσότερο τις άγριες μέλισσες που χρειάζονται αδιατάρακτους βιότοπους για να χτίσουν τις φωλιές τους.

Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μια ραγδαία μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού των μελισσών – κάποια είδη μελισσών έχουν ήδη εξαφανιστεί. Εάν οι μέλισσες αφανιστούν, οι 71 από τις 100 πιο σημαντικές φυτικές καλλιέργειες παγκοσμίως που επικονιάζονται από τις μέλισσες, θα αρχίσουν να εξαφανίζονται και αυτές. Ειδικότερα, καρποί όπως τα μήλα, οι φράουλες και τα αμύγδαλα θα εμφανίσουν απότομη πτώση. Η εξαφάνιση των μελισσών όμως θα έχει και καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία, αν αναλογιστούμε ότι η οικονομική αξία της επικονίασης των μελισσών αποτιμάται σε € 265 δις το χρόνο παγκοσμίως σύμφωνα με τα στοιχεία της Greenpeace.
Υπάρχει λύση!
Η βιολογική καλλιέργεια χωρίς δηλαδή την χρήση φυτοφαρμάκων έχει ήδη ξεκινήσει σε πολλές χώρες. Είναι ένας τρόπος προστασίας. Εκτός αυτού υπάρχουν οργανώσεις που κινούνται με διάφορους τρόπους προς την προστασία της μέλισσας και συγκεκριμένα με την υπογραφή ψηφισμάτων για την απαγόρευση τοξικών φυτοφαρμάκων που οδηγούν στον αφανισμό της. Μπορούμε όλοι να συμβάλλουμε υπογράφοντας ένα από αυτά, βρίσκονται παντού στο διαδίκτυο . Επίσης η δημιουργία φρακτών από θάμνους , δέντρα και άγρια λουλούδια δημιουργούν περιβάλλον κατάλληλο για την βιωσιμότητα της μέλισσας.
Η μέλισσα δεν είναι απλά ένα ζουζούνι που κάποιες φορές ενοχλεί τ΄ αφτιά μας. Η μέλισσα είναι η αρχή της ζωής. Εάν εξαφανιστεί , εξαφανίζεται η ζωή στον πλανήτη.


                                                                      Κατερίνα Σικλαφίδου




Πηγή:Greenpeace, wikipedia

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

Πόσοι νομίζεις.... Α.Παπαδάκη


'Ενας...


Ελίζαμπεθ Μπάρετ Μπράουνινγκ (1806-1861) Κ


Πώς σ' αγαπώ; Άσε με να μετρήσω τρόπους.



Σε αγαπώ στο βάθος και στο πλάτος και στο ύψος


Που η ψυχή μου μπορεί να κατακτήσει, όταν νιώθει αμήχανη


Για τους σκοπούς της ύπαρξης και της γοητείας της ιδεατής.


Σε αγαπώ στο επίπεδο της καθημερινής


Της πλέον ήρεμης ανάγκης, στο φως του ήλιου και του κεριού.


Σε αγαπώ ελεύθερα, όπως όταν οι άνθρωποι αγωνίζονται για τη νίκη του καλού

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Και θα έρθει η μέρα που οι δύσκολες στιγμές...


Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Ναι να περιμένεις!..[A]


Είναι και τόσο απίθανο να....


ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ- LEO BUSCAGLIA Κ

”  ‘Ενα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στην αγάπη είναι ο φόβος. Κάποιες φορές, γινόμαστε όλοι δειλοί. Ο φόβος μας κάνει να ακολουθούμε τη σίγουρη οδό, να αποφεύγουμε τη δέσμευση, να κρυβόμαστε από τον εαυτό μας και τους άλλους. Εκεί, μέσα στο ασφαλές καταφύγιό μας, απομονωνόμαστε από τα πράγματα που δίνουν χαρά και νόημα στη ζωή.

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

"Οτι φεύγει χάνεται πίσω ξανά δε γυρίζει" Αφροδίτη Ν.Μαργαρίτη

Σ-της ζωής τα παιχνίδια
Υ-στερα απο "εκπλήξεις",
Γ-υρίζεις στο άλμπουμ των φωτογραφιών σου,
Ν-ιώθεις οτι ήρθε η
Ω-ρα να κάνεις
Μ-ια "διόρθωση" στα όσα έφυγαν και τελείωσαν άδοξα.
Η-ώρα για μια συγνώμη,που δεν έβλεπες,που δεν άκουγες...
Μα το όνειρο κοιμήθηκε.Μαζί του κι η ελπίδα.
Κι ο χρόνος πάντα θα θυμίζει πως ότι φεύγει,χάνεται,πίσω ξανά δε γυρίζει!!!

(Αφροδίτη Ν.Μαργαρίτη)     

"..o τροχός γυρίζει.."


Αγάπη - Κώστας Καρυωτάκης Κ


Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι.


Και με είδε μια αχτίδα


Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της

ΞΕΦΥΛΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ~ ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Κ

”Φάλτσο η πορεία φίλε τελικά.
Κι ούτε που προλάβαμε να ανοιχτούμε στους μεγαλους ωκεανούς
Τίποτα δεν ανακαλύψαμε σπουδαίο σε αυτό το ταξίδι
Η αίσθηση μονάχα πως τα λιμάνια ήταν μακριά
Η βεβαιότητα μονάχα πως τα δελφίνια χόρευαν για μας
“Φάλτσο η πορεία”!! Κανείς δεν αμφιβάλλει πια

Ο κήπος της Αφροδίτης της Εύα Στάχνιακ

Καθένας τους έπρεπε να γράψει μια ερώτηση σ΄ένα χαρτάκι κι ύστερα να τραβήξουν τα χαρτάκια στην τύχη. Έπρεπε ν΄απαντήσουν με όσο το δυνατό μεγαλύτερη ειλικρίνεια, σε όποια ερώτηση τους τύχαινε, γράφοντας την απάντησή τους κάτω από την ερώτηση και βάζοντας το χαρτάκι πίσω στο σωρό. Τέλος, θα διάβαζαν μεγαλόφωνα όλες τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις.
Τι είναι αυτό που φωτίζει το μέλλον σας;
Αυτό που καταύγαζε το παρελθόν μου.
Τι είναι αυτό που κάνει την αγάπη και το μίσος να μοιάζουν τόσο;
Αρκεί ένα βλέμμα για να ζωντανέψουν και τα δύο.
Τι είναι αυτό που κάνει τη ζωή ν΄αξίζει;
Αυτό που κάνει το θάνατο ανεκτό.
Γιατί τα ψέματα είναι ελκυστικά;
Επειδή η αλήθεια κλείνει πάρα πολλές πόρτες.
Ποιο είναι το καλό και ποιο το κακό της ελπίδας;
Ότι μπορεί να ξεγελάει.

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

"..μας χρέωσαν το μέλλον" Γ.Ρίτσος


Ο Φτωχούλης του Θεού,

Φτάνει πιά• βαριέστησα! Βαριέστησα να περπατώ κάτω από ανθισμένα δέντρα• βαριέστησα να ‘ρχουνται τα θεριά και να με αγλείφουν• ν’ ανοίγουν οι ποταμοί να περάσω• να διαβαίνω τις φλόγες και να μην καίγουμαι! Βαριέστησα. Εδώ να μείνω ακόμα, θα σαπίσω από σιγουράδα, τεμπελιά και καλοπέραση. Άνοιξε την πόρτα να φύγω! Δεν είμαι άγγελος, δεν είμαι μαϊμού, είμαι άνθρωπος. Άνθρωπος, πάει να πει πολεμιστής, εργάτης, αντάρτης. Έξω ψυχανεμίζουμαι θεριά που δαγκάνουν, ποτάμια που πνίγουν, φωτιές που καίνε• θα βγω να πολεμήσω! Άνοιξε την πόρτα να φύγω!
Ν. Καζαντζάκης

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Να ξέρεις ποιος είσαι και να είσαι ο εαυτός σου!!


"...να κάνετε τον τη χαρα,την κάθε σας στιγμή τραγούδι..."


Ασκητική

Πιστεύω σ' ένα Θεό, Ακρίτα, Διγενή, στρατευόμενο πάσχοντα μεγαλοδύναμο, όχι παντοδύναμο, πολεμιστή στ' ακρότατα σύνορα, στρατηγό αυτοκράτορα σε όλες τις φωτεινές δυνάμεις, τις ορατές και τις αόρατες.
Πιστεύω στ' αναρίθμητα, εφήμερα προσωπεία που πήρε ο Θεός στους αιώνες και ξεκρίνω πίσω από την απαυτή ροή του την ακατάλυτη ενότητα.
Πιστεύω στον άγρυπνο βαρύν αγώνα Του, που δαμάζει και καρπίζει την ύλη τη ζωοδόχα, πηγή φυτών και ανθρώπων.
Πιστεύω στην καρδιά του ανθρώπου, το χωματένιο αλώνι, όπου μέρα και νύχτα παλεύει ο Ακρίτας με το θάνατο. "Βοήθεια!" κράζεις, Κύριε. "Βοήθεια!" κράζεις, Κύριε, κι ακούω.
Μέσα μου οι προγόνοι και απογόνοι κι οι ράτσες όλες, κι όλη η γης, ακούμε με τρόμο, με χαρά, την κραυγή Σου.
Μακάριοι όσοι την ακούν και χύνουνται να σε λυτρώσουν Κύριε, και λεν: "Εγώ και συ μονάχα υπάρχουμε".
Μακάριοι όσοι σε λύτρωσαν, σμίγουν μαζί Σου Κύριε, και λεν: "Εγώ και Συ είμαστε Ένα".
Και τρισμακάριοι όσοι κρατούν, και δε λυγούν, απάνω στους ώμους τους, το μέγα, εξαίσιο, αποτρόπαιο μυστικό: "Και το Ένα τούτο δεν υπάρχει!


Ν.Καζαντζακης

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

10 Λέξεις που με κάνουν καλύτερο Άνθρωπο στο ταξίδι της ζωής!

1.OΡΘΗ ΓΝΩΣΗ,για να μας δώσει τα απαραίτητα εργαλεία για το ταξίδι.
2.ΣΟΦΙΑ,για να χρησιμοποιήσουμε τη συσσωρευμένη γνώση

Κέρματα

"Τώρα κλωτσάω φύλλα. Και σε περιμένω το βράδυ. Θα ξανάρθεις με τη Σμύρνη σου καμένη και θα ξαναπροσφυγέψεις μπροστά από τον καθρέφτη, χτενίζοντας την κάπνα από τα μαλλιά σου. Ξέρεις τι θα 'θελα να σου πω, πως ό,τι σου αρέσει, ό,τι αγαπάς, θα μπορούσα να είμαι εγώ. Απλά, δεν πρόλαβα να γίνω. Πως όσα σου έχουν πει διάφοροι ότι μπορούν να κάνουν για σένα, τα μπορώ κι εγώ. Απλά δεν τα σκέφτηκα πρώτος. Πως όποτε με περίμενες κι αργούσα, κλωτσούσα φύλλα. Και σ'αγαπούσα, ξερά και κίτρινα..." 

Κέρματα , Οδυσσέας Ιωάννου


Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Πρέπει...


Μάθετε τι σημαίνει το όνομα σας....

Λεξικά που καταγράφουν τα ελληνικά ονόματα, όπως το «Τα νεοελληνικά κύρια ονόματα»υποστηρίζουν μάλιστα, βάσει ερευνών, ότι το όνομά μας όχι μόνο σημαίνει κάτι, αλλά ότι υπάρχει μια ολόκληρη λαϊκή αντίληψη γύρω από αυτό. Θυμηθείτε τις παροιμίες που εμπλέκουν έναν τουλάχιστον «Γιάννη»! Και μάλιστα, πως συχνά οι συγκεκριμένοι

Αλκυόνη Παπαδάκη Κ



Βαρέθηκα να ανάβω φωτιές για να ζεσταθούν οι άλλοι και στο τέλος 

να ξεπαγιάζω εγώ.

Να μοιράζομαι την καρέκλα μου 

με τον κάθε κουρασμένο και στο 

τέλος να στρογγυλοκάθεται 

αυτός και γω να κουλουριάζομαι 

στο πάτωμα.

Να σκουπίζω με τα χείλια μου 

τα δάκρυα των άλλων και τα 

δικά μου 

να ξεραίνονται στα μαγούλα μου 

και να κάνουν κρουστά

Κουράστηκε η ράχη μου να κουβαλά πληγωμένουςΣτέγνωσε το 

στόμα μου να τους φωνάζω. Μη σωριάζεστε ρε ξεφτίλες. Σταθείτε 

στα πόδια σας. Μπόρα είναι. Βγάλτε τις τσίμπλες από τα μάτια σας 

Ξημερώνει.

Βαρέθηκα να φτιάχνομαι από τα λάθη μου. Να φυτεύω βολβούς 

πάνω σε σωρούς από σκατά. Να βγάζω αθώους τους ένοχους και να 

κάθομαι για πάρτη τους στο σκαμνί. Να μουλιάζω στην βροχή γιατί 

άνοιξα την ομπρελά μου να μπουν από κάτω δυο τρεις μουρόχαβλοι 

που μου φάνηκαν κρυουλιάρηδες.

Το κακό είναι πώς όλα αυτά γίνονται επειδή στο βάθος είμαι 

δειλή. Τα κάνω για να πιστέψω έστω και για λίγο πώς είμαι και εγώ 

εδώ. Πως παίζω και εγώ σ΄ αυτό το ντέρμπυ. Πάντως όπως και να 

χει το ζήτημα ένα πράμα ξέρω καλά. Πως γουστάρω πολύ.

Γουστάρω την φάση και περισσότερο την αντίφαση.

Γουστάρω την τρελά μου και περισσότερο την τρελά των άλλων

Γουστάρω να μυρίζομαι ανθρωπιά. Γουστάρω τ΄ αγόρια που έχουν 

κορδέλες στα μαλλιά και στα μάτια ένα ματσάκι μενεξέδες

Γουστάρω τα κορίτσια που τραγουδούν στις ακρογιαλιές μ’ ένα 

θαλασσοπούλι ανάμεσα στα φρύδια

Μπορεί να είμαι μια δειλή μια φευγάτη αλλά χαίρομαι αφάνταστα 

που κάποιος με έσπειρε σε αυτή την γη…

… Ξέρεις τι μετράει τελικά; Ποια χέρια θα σε αγκαλιάσουν και θα 

κάμουν το δέρμα σου να δακρύσει. Ποιο στόμα θα τσακίσει το 

φλοιό 

του μυαλού σου και θα σε τινάξει χωρίς αναπνοή στ΄ αστέρια. Δεν έχει 

ταυτότητα ο έρωτας.

 Κάθε φορά που τυχαίνει να πετάξω τις αποσκευές μου, να βάλω 

φωτιά στο καλύβι μου, με πιάνει μετά από λίγο τέτοια ταραχή, που 

τρέχω να ξεπουλήσω όσο, όσο την ανεξαρτησία μου

Αυτοί που λένε πως είναι ευτυχείς, γιατί έκοψαν τα νήματα που τους 

συνδέανε με τους υπόλοιπους, αν δεν το παίζουν βούδες είναι το 

λιγότερο μαλάκες του γλυκού νερού. Όσο περισσότερο ξεκόβεις από 

τους άλλους, τόσο έρχεσαι κοντύτερα στην Άβυσσο. Κι εκεί τα 

πράματα είναι δύσκολα. Παρία και πληγή

Χρειαζόμαστε μικρές σκλαβιές στην ζωή μας, για να 

ξυπνάμε Χρειαζόμαστε πλαίσιαΣκοπούς.Προσδιορισμούς

Χρειαζόμαστε κορνίζες, Για να κλείνουμε μέσα τα τοπία που 

ζωγραφίζει η ψυχή μας. Αλλιώς, τα παίρνει ο άνεμος.

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Είχα διώξει ότι άξιζε...

Έγραψα το “σ’αγαπώ” σε χιλιάδες χαρτιά
και τα έσκισα αμέσως μετά,
σκορπίζοντας γύρω μου τα κομμάτια τους,
όπως σκορπισμένη ήταν η ζωή μου…

Πόνεσα τόσο που μάτωσα
και την ίδια στιγμή ήμουν εγώ πηγή πόνου
για κάποιον που εν γνώσει μου υπέφερε όσο κι εγώ…

Απο που πήραν τα ονόματα τους οι Ελληνικές πολείς?


Τα «βαφτίσια» και η μυθολογική καταγωγή των ονομάτων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης είναι λίγο-πολύ σε όλους μας γνωστά: Η θεά Αθηνά νίκησε τον Ποσειδώνα στην μάχη για την προστασία της πόλης, ενώ η μυθική γοργόνα-αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και σύζυγος του ιδρυτή της πόλης, Θεσσαλονίκη, φρόντισε να δώσει το όνομά της στην Νύμφη του Θερμαϊκού. Για τις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις, όμως, είστε σίγουροι ότι γνωρίζετε πώς έλαβαν τα ονόματά τους;


Αναζητώντας γιατί… λέμε την Καρδίτσα, Καρδίτσα και την Σπάρτη, Σπάρτη, «σκοντάψαμε» πάνω σε δεκαοκτώ ενδιαφέρουσες, τουλάχιστον από τοπωνυμικής πλευράς, ιστορίες που κρύβουν τα ονόματα ελληνικών πόλεων και τις μοιραζόμαστε μαζί σας.
Κατερίνη
Μία… Κατερίνα ευθύνεται για το όνομα της πόλης, αλλά το ζήτημα είναι ποια: Πρόκειται για την Αικατερίνη της Αλεξανδρείας, μιας χριστιανής που μαρτύρησε, σύμφωνα με την Εκκλησία, στην Αίγυπτο τον 4ο αιώνα. Το όνομά της, «Αικατερίνα», σημαίνει «αιέν καθαρινά», δηλαδή «η πάντοτε αγνή», αλλά δεν έχει βρεθεί καμία ιστορική μαρτυρία για την εν λόγω Αγία. Έτσι, εικάζεται πως πρόκειται για μία επινοημένη μορφή του Χριστιανισμού, που θα μπορούσε να αποτελέσει το αντίπαλο δέος της Υπατίας, της περίφημης ελληνίδας φιλοσόφου που δολοφονήθηκε άγρια στην Αίγυπτο από τους Χριστιανούς, αφού υποστήριξε προχωρημένες για την εποχή επιστημονικές θεωρίες.

Νικηφορος Βρεττακος

Δεν ξέρω μα δεν έμεινε καθόλου σκοτάδι. Ο ήλιος χύθηκε μέσα μου από χίλιες πληγές. Το τέλειο θαύμα θα το βρεις μονάχα μες στον άνθρωπο: λευκές εκτάσεις που ακτινοβολούν αληθινά στο σύμπαν και υπερέχουν. Το πιο καθαρό πράγμα λοιπόν της δημιουργίας δεν είναι το λυκόφως ούτε ο ουρανός που καθρεφτίζεται μες στο ποτάμι ούτε ο ήλιος πάνω στης μηλιάς τα άνθη. Είναι η αγάπη. 

Νικηφόρος Βρεττάκος.

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

"..είναι εκείνος που πονάει περισσότερο."


Είμαστε τόσο νέοι...Τόσο γέροι..

Είμαστε τόσο νέοι όσο η πίστη μας,
Τόσο γέροι όσο οι αμφιβολίες μας,
Τόσο νέοι όσο η αυτοπεποίθησή μας,
Τόσο γέροι όσο οι φόβοι μας,
Τόσο νέοι όσο η ελπίδα μας,

Πάμπλο Νερούντα

«Αργοπεθαίνει όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές(…) Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη απ’ το απλό γεγονός της αναπνοής».

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

Αυτό είναι η μοναξιά...αυτό!! (Μάρω Βαμβουνάκη)


Ευωδιές και χρώματα.Καλή σχολική χρονιά!

Κοίτα να δεις παιχνίδια που κάνει το μυαλό! Σεπτέμβρης 11 και οι δρόμοι γεμίσανε με χαμογελαστά μουτράκια. Μπορεί το καλοκαίρι να το περιμένουμε όλοι και να μην θέλουμε να φύγει αλλά η αίσθηση της πρώτης μέρας στο σχολείο είναι γεμάτη χρώματα και μυρωδιές.

Μη γελάτε για τα χρώματα και τις μυρωδιές…Θυμάμαι σαν τώρα να ΄τανε την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς, παιδί κι εγώ τότε. Τη φωνή της μάνα μου, για να σηκωθώ. Δεύτερη φορά την πρώτη μέρα ποτέ δεν φώναζε, τις υπόλοιπες μάχη γινότανε. Σαν σίφουνας σηκωνόμουν κι έτρεχα στο τραπέζι γιατί με καλούσαν οι μυρωδιές. Το ζεστό γάλα με τα ψωμάκια μέσα, αγελαδινό από  κτηνοτρόφο όχι συσκευασία όπως τώρα ή τα αυγά από τις κότες μας, εκείνα με τον καταπληκτικό κιτρινοπορτοκαλοκόκκινο κρόκο, χρώμα που έδιναν τα χόρτα της φύσης γιατί οι κότες μας ήταν ακόμη λεύτερες κι ας ζούσαμε σε πόλη. Μη πω  και για τον τραχανά, εκείνον που κάθε καλοκαίρι έφτιαχνε η μάνα και τον απλώναμε να στεγνώσει…και τώρα τον αγοράζουμε μέσα σε σακούλι και είναι λες και κοκκινίζει από το κακό του ή χλεμπονιάζει αντίστοιχα. Αχ! Και το μέλι που λαμπύρισε στο φως του ήλιου που έπεφτε πάνω του, λες και κάθε φορά που λαμπύριζε και σ΄ άλλο σημείο σου κλείνε το μάτι. Τέτοιο καθαρό λαμπερό μελί χρώμα το μέλι του θείου. Το φέρνε κάθε φορά στο ξεκίνημα… «για το παιδί» έλεγε «να ΄ναι γλυκιά η χρονιά του».

 Θα μου πεις τις άλλες μέρες δεν είχε πρωινό; Πάντα είχε πρωινό, αλλά της πρώτης μέρας δεν ξέρω, νιώθω πως για όλους ήταν διαφορετικό. Ήταν σημαντικό! Ναι , ναι! Αυτό ήταν, σημαντικό! Κάθε φορά ήταν σαν από άνεργος να πιάνεις μια νέα δουλειά! Έτσι νομίζω το  νιώθαμε όλοι. Τόση χαρά! Νέα χρονιά, νέα περπατήματα σε μονοπάτια γνώσης που καθώς τα γνώριζες και τα περπατούσες, τόσο άνοιγαν μπροστά σου κι από χωμάτινα μονοπάτια γινόντουσαν μεγάλοι ασφαλτένιοι δρόμοι. Νέα μαθήματα, δεντράκια μικρά που καθώς τα ξεφύλλισες φυλλαράκι φυλλαράκι αυτά μεγάλωναν και βγάζανε καρπούς, γλυκούς, ζουμερούς, νόστιμους! Ήσουν και το επίκεντρο. Ο επίσημος του τραπεζιού. Λες και μόνο για σένα ήταν το πρωινό. Ίσως και να ήταν, αλλά κι αλλιώς εμένα με έκανε να νιώθω σημαντική. Σαν τον επίτιμο καλεσμένο. Μπορεί να μην είχαν στρωθεί οι πορσελάνες και τα ασημένια μαχαιροπίρουνα αλλά και έβλεπες και ένιωθες αυτό το κάτι που είχε έρθει και είχε στρωθεί για σένα.

Γεμάτη μυρωδιές ήταν η πρώτη μέρα το θυμάμαι καλά και χρώματα. Σχεδόν όρθια στο τραπέζι αυτήν την μέρα. Δεν ήξερες τι να ικανοποιήσεις πρώτα μέσα σου και προσπαθούσες στο χρόνο που έμενε μέχρι να ετοιμαστείς, να τα χωρέσεις όλα. Κι εκείνη η μυρωδιά της σιδερωμένης ποδιάς…χαχαχα…τι ; την ξεχάσατε; Εγώ ποδιά φορούσα , μπλε με άσπρο γιακαδάκι πλεκτό από το βελονάκι της γιαγιά ή και της μάνας. Με τριανταφυλλάκια ή μαργαρίτες φτιαγμένες από βουβές βελονιές, έτσι λέγανε την πλέξη, μα σαν τέλειωνε κι έπαιρνε σχήμα έλεγε η ομορφιά του τόσα πολλά. Άσπρο καλτσάκι και παππουτσάκι. Κορδέλα στα μαλλιά ή δυο υπέροχα κοτσίδια.. Τι περηφάνεια ένιωθα καθώς στεκόμουν στον καθρέφτη….
 Και γινόταν ο δρόμος ένα μπλε ρυάκι που κελάρυζε. Αυτό ήταν! ρυάκι που έτρεχε, φώναζε, έκανε  σβούρες και χοροπηδούσε. Παιδιά που συναντούσαν τους συμμαθητές και τρέχανε να αγκαλιαστούν, να φιληθούν, να προλάβουν να πούνε τα νέα τους πριν το κάλεσμα του κυρ Μπάμπη.

Μπάμπης; Α! ο γνωστός επιστάτης. Για μας Μπάμπης , για σένα ίσως κυρ. Χρήστος  ή κυρ. Σταμάτης. Τι σημασία έχει; Όταν έπιανε εκείνο το κουδούνι στο χέρι, δεν έλεγε να σταματήσει να το χτυπά, μέχρι να μπει και ο τελευταίος μαθητής στη γραμμή.
Γραμμή , στοίχιση και δυο τμήματα, μπροστά τα κορίτσια και πίσω τα αγόρια και σαν ο Διευθυντής μας καλούσε σε «προσοχή» έβλεπες μόνο μουτράκια ευδιάθετα, χαρούμενα. Ούτε κουνούπι δεν ακουγόταν που λένε μέχρι το καλωσόρισμα και τις συμβουλές. Από τη στιγμή που έλεγε «περάστε στις τάξεις» , ένα μελίσσι ξεχυνόταν στους διαδρόμους και τα σκαλιά μέχρι να μπει ο δάσκαλος ή η δασκάλα στην τάξη!

Με τι σεβασμό την/τον ακούγαμε. Με τι αγάπη μας καλωσόριζε και με τι έξυπνο τρόπο ξυπνούσε την περιέργεια μας για ό,τι νέο θα μαθαίναμε τη νέα χρονιά.
Πρώτη μέρα! Η πιο σημαντική του κόσμου κι εμείς το επίκεντρο αυτής.
Πρώτη μέρα! Ζήστε την κι απολαύστε την. Εσείς γονείς κάντε την σημαντική κι όχι μόνο την πρώτη μέρα μα όλες τις μέρες.
Εμείς…θυμόμαστε την πρώτη μέρα…και κοίτα παιχνίδια που κάνει το μυαλό μου…Γέμισε η μέρα μου ευωδιές και χρώματα!!!!!

Καλή σχολική χρονιά!

Κατερίνα Σικλαφίδου

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Κατερίνα Γ. Σικλαφίδου " Ο Μανιταρούλης" (Επιλεγμένο κομμάτι) Εκδόσεις Θρακικός Οιωνός

"Η φύση παιδιά,η μεγάλη Θεά,όλα τα έφτιαξε με αγάπη και είναι όλα χρήσιμα όταν ξέρουμε πως να τα χρησιμοποιήσουμε.
Να! Δείτε τα μανιτάρια τα τοξικά,όταν βρεθούν σε χέρια όσων  έχουν γνώση,βοηθούν στο να φτιαχτεί ένα καλό φάρμακο.
Αλλά η Φύση μας προίκισε και με σοφία,για να μπορούμε να ξεχωρίζουμε τι και ποιος μας ωφελεί,είτε είσαι μαντιταράκι,είτε είσαι μικρό ανθρωπάκι."


Αφροδίτη Ν.Μαργαρίτη Στων αφρών..τη δύση (επιλεγμένος στίχος) Εκδόσεις Θρακικός Οιωνός


Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο...


Καλή σχολική χρονιά!


Καζαντζάκης

''...Άκουσε λοιπόν αφεντικό! Ο Θεός ξύπνησε ένα πρωί διαολισμένος. Τι Θεός είμαι εγώ, είπε, να μην έχω ανθρώπους να με λιβανίζουν και να με βλαστημούν, να περνάει η ώρα μου; Βαρέθηκα πια να ζω ολομόναχος σαν τον μπούφο. Φτου !
Έφτυσε στις απαλάμες του, ανασκουμπώθηκε, έβαλε τα γυαλιά του. Πήρε μια φούχτα χώμα, το 'φτυσε, το 'καμε λάσπη, το μάλαξε καλά καλά και έκαμε ένα ανθρωπάκι. Και το ' βαλε στον ήλιο. Μετά εφτά ημέρες, το ' βγαλε. Είχε ψηθεί!..."

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *