Κόκκινο μελάνι- Γ. Αποστολόπουλος

Θα γίνω γέλιο, να κρυφτώ μέσα στο γλέντι σου γέλιο που το ξεφάντωμα σου θα κουρσέψει Γέλιο πολύ. Να σου μουσκέψει την ψυχή, να αφρατέψει Χαρούμενα να γίνουν χρώματα οι δαίμονες που τον καθρέφτη σου θαμπώνουν... Να φύγει το γκρίζο. Θεέ μου, πόσο γκρίζο φόρτωσες στις πλάτες σου... ΠΟΛΥ κόκκινο θα χρειαστεί για να σβηστεί τούτο το γκρίζο Μη φοβηθείς, έχω άφθονο... Είμαι γιομάτος κόκκινο αίμα που κάθε φορά, όταν γέρνεις πάνω μου πληθαίνει και κοκκινίζει πιότερο! Μ' αυτό, το κόκκινο, μελάνι να υπογράψεις όταν, σε τούτη τη ζωή ή την άλλη, τολμήσεις ν' αγαπήσεις τα γέλια και τα χρώματα. Όταν -σε τούτη τη ζωή ή την άλλη- τολμήσεις να μ' αγαπήσεις έτσι όπως σ' αγάπησα.
 
Γ. Αποστολόπουλος