'Αλλοι περίμεναν...'Αλλοι ήλπιζαν...και ΑΛΛΟΙ έχουν πάντα τον τρόπο!..[Α]

Mέγας Αλέξανδρος

Οι εμπειρίες είναι η δύναμή μας. Κ.Σικλαφίδου

Χαίρομαι για τους ανθρώπους που φύγαν από τη ζωή μου!
χαίρομαι ακόμη και που πήραν μαζί τους ό,τι απλόχερα τους έδωσα.
Χαίρομαι που άνοιξαν την πόρτα να φύγουν χωρίς εξηγήσεις και είχαν
το θράσος την άλλη μέρα να με κοιτούν στα μάτια!
Χαίρομαι για τις γρατζουνιές που άφησαν στην ψυχή μου,
για τις κίβδηλες αναμνήσεις για τη φενάκη που μου πρόσφεραν.
Χαίρομαι γιατί ένοιωσα άνθρωπος που μπόρεσα να δώσω.
Στο βάθρο που τους έβαλα, ν΄αντέξουν δεν μπόρεσαν μια στιγμή
κι έτσι μονάχοι τους τσακίστηκαν.
Σαν βλέπω την προσπάθεια ξανά να κτίσουν μια νέα φενάκη
για να κρύψουν μέσα της  αυτό που δεν αντέχουν, λυπάμαι!
Λυπάμαι που διαλέγουν δρόμους μικρούς , εύκολους κι ανούσιους.
Χαίρομαι που μύρισα τον πόνο της ψυχής μου
κι από τις γρατζουνιές τους αναγεννήθηκα, σηκώθηκα και πέταξα
πιο δυνατή, πιο μεστή και περισσότερο άνθρωπος.
Όλα όσα ζεις..είναι η δύναμή σου!μ΄αυτήν πορεύεσαι καθώς οι εμπειρίες
πλέκουν τα σκαλοπάτια για να πατήσεις.
Χαίρομαι γιατί ό,τι σ αγγίζει πόνος- χαρά έχει το δικό του σκοπό
σ΄οδηγεί σε νέους ορίζοντες, σε άπειρα σταυροδρόμια κι εκεί εσύ,
οφείλεις να βρεις το σωστό, αυτό που κάνει για σένα, για την ψυχή και τ' όνειρό σου
Για κείνο το υπέροχο δάκρυ της ευτυχίας που κυλά στο μάγουλο καθώς τα καταφέρνεις
αυτό που θα σε οδηγήσει ένα βήμα πιο κοντά στην κατάκτηση του εαυτού σου.

Είναι κάτι στιγμές....Αφροδίτη Μαργαρίτη

Είναι κάτι στιγμές που παιδί γίνεσαι και κλαίς...Κλαίς για όσα περίμενες..για όσα ευχόσουν...για όσα θα ήθελες...Είναι κάτι στιγμές που προσπαθείς...προσπαθείς πολύ...και κάνεις υπομονή...και περιμένεις...κι όταν φτάνει η ώρα να χαρείς τσούπ!..η ζωή σε "χαστουκίζει"...κοιτάς κάπου εκεί ψηλά,κάπου εκεί πέρα, συνομιλείς με τα όποια πιστέυω σου και σε πιάνει το παράπονο...κι όμως δε σ'ακούει κανείς!..κι εσύ πνίγεσαι..και κανείς δε το νιώθει...Είναι κάτι στιγμές που φωνάζεις δίχως φωνή...Είναι κάτι στιγμές που κλαίς σα παιδί κι όλα αυτά γιατί?Γιατί η ζωή επέλεξε να σε δοκιμάσει ξανά...κι εσύ για μια ακόμη μια φορά να χάνεσαι στα χρώματα του ηλιοβασιλέματος στο βαθύ κόκκινο του δειλινού βάζοντας τα με τη ζωή που νιώθεις πως σε "μουτζώνει" και την ψυχή σου πληγώνει!..Είναι κάτι στιγμές που οι λέξεις πονάνε και η μοίρα παίζει παιχνίδια!..κάνοντας την ελπίδα αναγραμματισμό λ ε π ί δ α!..Είναι κάτι στιγμές που απογοητέυεσαι τόσο μα σε ποιον να μιλήσεις?ποιός να σ'ακούσει?ποιός να σε νιώσει? Όταν εσύ έχεις μάθει να είσαι με ένα χαμόγελο? Είναι απλά κάτι στιγμές που κλαίς γαμώτο, κλαίς για ένα χθές και για ένα σήμερα που η ζωή επέλεξε να μην έρθει κι εσύ πονάς.....μα σε ποιον να μιλήσεις...ποιός να καταλάβει....κι η ψυχή ψιθύρισε εγώ!..κι η καρδιά απάντησε μα πως μπορείς να ξέρεις τι έχω κι εκείνη αποκρίθηκε εγώ κι εσύ είμαστε ένα!! Κάθε φορά,αλλά κάθε φορά η μία είναι πιο δυνατή για να στηρίζει την άλλη!..Γι'αυτό κι όταν πονάς πονάω...κι όταν χαμογελάς χαμογελάω...Δωσ' μου το χέρι σου και πάμε...Δε μπορώ να στο δώσω κουράστηκα να περιμένω...κουράστηκα να ελπίζω...κουράστηκα ν'απογοητέυομαι...Δώσ' μου το χέρι σου επιμένω...'Οχι τώρα, αυτή τη φορά δε μπορώ να ταξιδέψω......θέλω να κοιμηθώ σα να μη πρόκειται να ξυπνήσω ποτέ!!

(Αφροδίτη Μαργαρίτη)

Paulo Coelho

Είναι πολύ σπουδαίο..
να αφήσεις πίσω σου κάποια πράγματα..
Μην περιμένεις να αναγνωριστούν οι προσπάθειες σου..
μην περιμένεις να καταλάβουν την αγάπη σου..
Πρέπει να "κλείσεις" κάποιους κύκλους..
Όχι από εγωισμό...ανικανότητα...αλαζονεία..
Απλά..
γιατί κάποια πράγματα..
αυτοεξορίζονται από την ζωή σου..
Κλείσε λοιπόν..
την πόρτα...άλλαξε μουσική... καθάρισε την σκόνη..
Πάψε να είσαι αυτός-η που ήσουν χθές..
και μεταμορφώσου σε αυτό που είσαι πραγματικά!!

Μόνο αυτοί έχουν δικαίωμα στο παράπονο...

...αν ήταν όλα αλλιώς...!!!

Αν ξέραμε να διαβάζουμε εγκαίρως τα σημάδια των καιρών

και να προβλέπουμε τις καταιγίδες.
Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση.
Πόσος χαμένος χρόνος, αλήθεια!
Aν… Αν…
Αν ήταν όλα αλλιώς! Μα τότε, πώς θα ξεχωρίζαμε το φως που κλείνουν μέσα τους τα φύλλα της παπαρούνας;

(Α.Παπαδάκη)

Μαθαίνεις...

Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις…
Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου
μπορεί να σου κάνει κακό.
Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ
Αντί να περιμένεις κάποιον
να σου φέρει λουλούδια
Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις
Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη
Και ότι, αλήθεια, αξίζεις
Και μαθαίνεις… μαθαίνεις
…με κάθε αντίο μαθαίνεις..

Χόρχε Λούις Μπόρχες

3 ΑΠΛΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Αν δεν κάνεις ένα βήμα μπροστά πάντα θα είσαι...