... θα έλεγα ότι Σ’αγαπώ και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη...!!

Να λές π ά ν τ α αυτό που νοιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι.
Αν ήξερα ότι Σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’ έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ’ αγκάλιαζα Σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να Μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής Σου.
Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’ έβλεπα να βγαίνεις απ’ την πόρτα, θα Σ’ αγκάλιαζα και θα σου ‘δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.
Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή Σου, θα ηχογραφούσα κάθε Σου λέξη για να Μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά.
Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ’ έβλεπα, θα έλεγα ότι Σ’αγαπώ και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη...


(Gabriel García Márquez)