Μια σταγόνα βροχής έπεσε από ένα ανοιξιάτικο σύννεφο, και, βλέποντας την
ανοιχτή έκταση της θάλασσας, ντράπηκε. «Πού είναι η θάλασσα» σκέφτηκε
«πού είμαι εγώ;» Συγκρινόμενη με αυτή, πράγματι, είμαι ανύπαρκτη».
Ενώ έτσι έβλεπε τον εαυτό της με μάτι περιφρόνησης, ένα στρείδι την πήρε στην αγκαλιά του, και η Μοίρα έτσι διαμόρφωσε την πορεία της που τελικά η σταγόνα έγινε ένα περίφημο βασιλικό μαργαριτάρι.
Εξυψώθηκε γιατί ήταν ταπεινό. Κρούοντας την πόρτα της ανυπαρξίας, έγινε υπαρκτή.
Ενώ έτσι έβλεπε τον εαυτό της με μάτι περιφρόνησης, ένα στρείδι την πήρε στην αγκαλιά του, και η Μοίρα έτσι διαμόρφωσε την πορεία της που τελικά η σταγόνα έγινε ένα περίφημο βασιλικό μαργαριτάρι.
Εξυψώθηκε γιατί ήταν ταπεινό. Κρούοντας την πόρτα της ανυπαρξίας, έγινε υπαρκτή.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τα σχόλιά σας