Στάσου πλάι μου...

“Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και δυσκολότερο να ειπωθούν. Εκείνα που σε κάνουν ακόμα και να ντρέπεσαι, επειδή όταν τα λες οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους – νοήματα που όταν τα είχες στο μυαλό σου περιλάμβαναν τα πάντα, οι λέξεις τα συρρικνώνουν δίνοντας τους μια καθημερινή συνηθισμένη διάσταση… Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη έτσι δεν είναι? Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι που δείχνουν το δρόμο προς τα μύχια της ψυχής, σαν σημάδια πάνω στο χάρτη ενός θησαυρού που οι εχθροί σου θα ‘ θελαν να βάλουν στο χέρι. Και έρχονται πολλές φορές
που κάνεις εκμυστηρεύσεις που σου κοστίζουν πολύ, μόνο και μόνο, για να δεις τους άλλους να σε κοιτάνε παράξενα, μην καταλαβαίνοντας τίποτα απ΄όσα τους είπες ή το λόγο για τον οποίο τα θεώρησες τόσο σημαντικά ώστε σχεδόν δάκρυσες την ώρα που τα έλεγες. Αυτό είναι το χειρότερο πράγμα πιστεύω. Όταν το μυστικό μένει βαθιά κρυμμένο, όχι επειδή δεν θέλεις να το πεις, αλλά επειδή δεν υπάρχει καποιος που θα σε καταλάβει… Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και τα πιο δύσκολα να ειπωθούν, γιατι οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους. Δύσκολο πράγμα να κάνεις τους άλλους να ενδιαφερθούν για αυτά που σου ομόρφυναν την ζωή”.”Τα λόγια καταστρέφουν τους δρόμους της αγάπης… Αν μιλήσεις σε ένα ελάφι για να του πεις οτι δεν έχεις σκοπό να το βλάψεις, εκείνο σου φεύγει και χάνεται με ένα απλό τίναγμα της ουράς. Η αγάπη έχει δόντια, και δαγκώνει, και τα σημάδια απο τις πληγές δεν σβήνουν ποτέ. Καμιά λέξη, κανένας συνδυασμός λέξεων δεν μπορεί να τις κλείσει, και το αντίστροφο, εδώ είναι η πλάκα. Όταν πάψουν να αιμορραγούν οι πληγές, οι λέξεις πεθαίνουν και αυτές.”

(Στέφεν Κίνγκ, Στάσου πλάι μου)