Αγάπα με αν….Κατερίνα Σικλαφίδου

Λέξεις δεν έχει να ειπωθούν νύχτα γδαρμένη στην περηφάνια το χέρι σου μολύβι σε άψυχο χαρτί κι ένα ξημέρωμα ..πεισματικά δε λέει να γεννηθεί. Αγκαλιασμένοι και σιωπηροί ανάσες που τρέμουν το Σαββατόβραδο κι ένα φεγγάρι που αιμορραγεί νεκρικά σαν αγγίζει της ψυχής μας το όνειρο. Έχει κρύο, κι απόψε μπάζει η πόρτα ξανά, αναμνήσεις, χαμόγελα κι ένα άδολο δάκρυ, δύο πόδια που μπλέχτηκαν στο σεντόνι χωρίς… να ‘χει η μέρα που θα ΄ρθει ραντεβού μ’ ένα χάδι. Ιδρωμένη η αγάπη ασφυκτιά στο κρεβάτι που έρωτες πριν της καίγαν το σώμα και τα χέρια σου σύννεφο, βουρκωμένες πνοές, αγκαλιάζουν το έρεβος να του βάλουνε χρώμα. Ματωμένοι έφηβοι τη ζωή τους μετρούν Και τα χείλη κι απόψε σφαλισμένα θα μείνουν Όσες μάχες κι αν δώσεις ό,τι κι αν προσμετράς όλα γύρω μας αύριο ένα στοίχημα στήνουν… ΑΓΑΠΑΜΕ ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ!

*To ποίημα συμπεριλαμβάνεται στο 4 ανθολόγιο 'Εβρου αύρες εκδόσεις Θρακικός Οιωνός