Τα χρώματα της ατενίζουν στον ορίζοντα,
βάφουν τον ουρανό, θαρρείς και κρατούν πινέλο
και ζωγραφίζουν!..
Σα να μιλούν για όνειρα!..για συναισθήματα!..
η σκέψη τρέχει!..η νύχτα έρχεται!..τ'αστέρια αρχίζουν να φαίνονται!..
Κι όμως πολλά αλλάζουν!..
Να!..τώρα που νύχτωσε, ακόμη και το μου λείπεις!..
και το σαγαπάω!..και το να προσέχεις!..γίνανε με μια λέξη!..ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ!..Δεν υπάρχει παραπάνω!..Δεν υπάρχει πιο πάνω!..
Απλά και μόνο!..γιατί εσύ είσαι εσύ!..κι εγώ είμαι εγώ!..και το εγώ και το εσύ καταφέραμε να το κάνουμε ΕΜΕΙΣ!..
Τόσο απλά λοιπον, κι όμως τόσο αληθινά,ο κονδυλογράφος της καρδιάς!..έκανε τη δική του κατάθεση ψυχής!..
εκφράζοντας τα συναισθήματά του στο χαμόγελο της αυγής!..Αφροδίτη
(Αφροδίτη Ν.Μαργαρίτη "Εμείς")
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τα σχόλιά σας