Μήδεια, Ευρυπίδης (απόσπασμα)

[...]Τροφός:Λάθος δὲ θά ’κανες ἂν ἔλεγες: 
ἄμυαλοι ἄνθρωποι ἐκεῖνοι οἱ παλιοί, 
ποὺ δὲ βρήκανε τραγούδι 
νὰ γιατρεύει τῶν θνητῶν τὰ βάσανα 
κι ἃς ἀνακάλυψαν τόσα τραγούδια 
γιὰ τὰ γλέντια, τὶς γιορτές, 
τὰ τραπεζώματά τους· 
πάθη καὶ θάνατοι, 
ἀκόμα, τὰ σπίτια μας ρημάζουν

Μαρία Κάλλας
"Μήδεια" Επίδαυρος

Μήδεια:Ξέρω πολλοὺς ἀνθρώπους, 
ἄλλους τοὺς εἶδα καὶ γι’ ἄλλους ἔχω ἀκουστά, 
ποὺ ἀπ’ τὸ ἤρεμο περπάτημα 
τοὺς χαρακτήρισαν τεμπέληδες. 
Τὸ δίκιο δὲ φωλιάζει στὰ μάτια τῶν θνητῶν· 
δίχως νὰ μάθεις τί κρύβει κάποιος στὴν καρδιά του 
τὸν μισεῖς μ’ ἕνα σου βλέμμα μοναχά, 
χωρὶς ποτὲ κακὸ νὰ σοῦ ’χει κάνει. [...]

[..]Ἀλίμονό μου, Κρέοντα, 

πολλὲς φορὲς ἡ δοξασμένη φήμη 

μ’ ἔχει βλάψει. 

Ὅποιος γεννιέται μυαλωμένος 

νὰ μὴ μαθαίνει στὰ παιδιά του 

νὰ ξεχωρίζουν στὴ σοφία 

γιατὶ δὲ θ’ ἀργήσει 

ὁ φθόνος τοῦ κόσμου νὰ τὰ βρεῖ. 

Ἂν τὴ σοφία προσφέρεις στοὺς σκαιοὺς 

ἄχρηστος πὼς γεννήθηκες θὰ ποῦν κι ὄχι σοφός.[...]