‘Ό,τι αληθινό αξιωθήκαμε να μας ακουμπήσει

‘Ό,τι αληθινό αξιωθήκαμε να μας ακουμπήσει με τη χάρη του και γνήσια μας συγκίνησε κάποτε ,μας συγκινεί για πάντα .

Έρωτες αληθινοί,μελωδίες και φωνές αληθινές που πέρασαν απ΄το αυτί 
μας,φωτογραφίες,εικόνες πραγματικότητας και εικόνες από 
κινηματογραφικές ταινίες πιο αληθινές απ την πραγματικότητα ,στίχοι 
,φίλοι χαμένοι ,όλα θα περνούν πάντα από κοντά μας και δεν θα 
περνούν.Θα αποθηκεύονται,ακόμα και εν αγνοία μας,εντός μας,σ’ ένα 
προσωπικό υπόγειο μυστηρίων και θαυμάτων.

Είναι σοφία να φτιάχνει και να συντηρεί κανείς τέτοια υπόγεια .Αν και 
από μόνα τους έχουν τόση δύναμη που,θες δε θες,τα θυμάσαι δεν τα 
θυμάσαι,τα συνειδητοποιείς ή όχι, τέτοια υπόγεια συντηρούνται.Γιατί 
είναι η σκιά μας.

Κι αν λέγεται πως μια μουσική απ’ τις παύσεις και τις σιωπές της 
ακούγεται ,έτσι και μια ζωγραφιά ,η ζωγραφιά του επίγειου ταξιδιού μας 
,από τις σκιές της φωτίζεται.”’

Μάρω Βαμβουνάκη