Yπάρχουν μάτια όμως που...

Συναντάμε κόσμο όπως πορευόμαστε.
Ανταλλάσσουμε βλέμματα, χαμόγελα ευγενικά, δυο υποχρεωτικές κουβέντες,
για να προσπεράσουμε και να τα πετάξουμε αυτά αμέσως στον κάδο της λησμονιάς. Υπάρχουν μάτια όμως που....

Για κάθε τέλος υπάρχει...

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ 4 ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ ΕΒΡΙΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ 2015 ΕΚΔ.ΘΡΑΚΙΚΟΣ ΟΙΩΝΟΣ

'Αμεσα θα έχουμε τη χαρά να απολάυσουμε την παρουσίαση του τέταρτου ανθολογίου ποίησης καθώς και

του ημερολογίου απο τις εκδόσεις Θρακικός οιωνός, όπου θα μας ταξιδέψουν οι Εβρίτες δημιουργοί! Ευχή μας στο Θρακικό οιωνό κι αυτή η διπλή δημιουργία να αγκαλιάσει την ψυχή και την καρδιά όσων αγαπούν να ταξιδέυουν μα και να νιώθουν τόσα πολλά συναισθήματα, καθώς τα όποια ποιήματα θα γίνουν δέκτες στον εσωτερικό τους κόσμο κάνοντας την σκέψη να δραπετεύσει απο την καθημερινότητα!..[Α-Κ]
Θα υπάρξει άμεση ενημέρωση για την ακριβή ημερομηνία παρουσιάσης!
 Ωστόσο για περισσότερες πληρoφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε άμεσα στο gialamas1960@hotmail.gr

και μόνο εμείς ξέρουμε στη ζωή μας....

"...γιατί δε θα μπορέσω να σε ξαναφήσω" (Σεφέρης)

Αλκυόνη Παπαδάκη

Αυτές οι μαύρες ώρες, μαύρες σαν κατράμι, που πίνεις παρέα με την αντοχή σου..Το μόνο που θέλεις, εκείνες τις ώρες, είναι να καταστρέψεις τον εαυτό σου..Να του στήσεις παγίδα.. Να τον ξεγελάσεις.. Να τον στήσεις στον τοίχο και να τον εκτελέσεις..

Και νιώθεις μια ύπουλη ευχαρίστηση, ακολουθώντας το σχέδιό σου..
Και πίνεις, πίνεις, μέχρι να φτάσεις στα έγκατα της κόλασης..

"..όχι μόνον εκείνον που αγαπά αλλά και αυτόν που αγαπιέται.."

'Oσο δεν παρατάς το στόχο σου τόσο....

Επιλεγμένος στίχος¨- Αφροδίτη Ν.Μαργαρίτη

...η φιλοσοφία μου είναι η καλοσύνη!!!!

Τα δικά μου χρόνια πολλά στα πρόσωπα που έχουν την τιμητική τους σήμερα!..[Α]

Πάντα θα υπάρχουν στη ζωή μας ξεχωριστές ημέρες,ξεχωριστές στιγμές και ξεχωριστοί άνθρωποι.'Ετσι και σήμερα έστω κι απο εδώ στέλνω τα δικά μου χρόνια πολλά,τα δικά μου χρόνια καλά στα πρόσωπα που έχουν την τιμητική τους σήμερα και δεν είναι άλλα απο την Μητέρα μου μα και την Φίλη μου την Κατερίνα!!!
Πιστέυω πως τους ανθρώπους που αγαπάς κι έχεις μέσα στην καρδούλα σου,τους γιορτάζεις κάθε μέρα γιατί φροντίζουν με όποιο τρόπο να βρίσκονται δίπλα σου! 'Ετσι και σήμερα που δεν είμαι ούτε εκεί...αλλά ούτε κι εκεί...η σκέψη τρέχει και τα μάτια παρόλο που έχει ήλιο λένε τόσα πολλά...κι η ψυχή ένας ταξιδιώτης  με μια μόνο αποσκευή την ΑΓΑΠΗ! Και ξέρετε τι δείχνει αυτή η αποσκευή??? 'Ενα σ'αγαπάω που μέσα του έχει δυο φράσεις:Να προσέχεις! Μου λείπεις!

 Ξέρω πως τα πρόσωπα που έχεις μέσα σου ουδεμία απόσταση σου τα στερεί...'Ομως άνθρωπος είσαι και μερικές φορές σε πιάνει το παράπονο μα χαμογελάς γιατί είναι οτι πιο ωραίο να μπορείς με όλη σου την ψυχή ν'αγαπάς!..[Α]φροδίτη

Χρόνια πολλά Μαμά!
           Χρόνια πολλά Κατερίνα!      Σας αγαπάω πολύυυυυυυ!!!!!!!!!!!!

 

Αγάπησε με

Αγάπησε με χωρίς φόβο. 
Δείξε μου εμπιστοσύνη χωρίς να ρωτάς. 
Δείξε ότι με χρειάζεσαι χωρίς να το ζητήσεις. 
Κυνήγησε την αγάπη μου χωρίς περιορισμούς. 
Δέξου με έτσι όπως είμαι. 
Απόλαυσε με χωρίς προκαταλήψεις. 
Μία αγάπη τόσο ελεύθερη, ποτέ δεν θα πετάξει μακριά ...

H ομορφιά μιας γυναίκας δεν βρίσκεται στα ρούχα που φορά αλλά...

Ένας λύκος αισθηματίας-Αργυρης Χιονης

Διψάω γι' αγάπη, πεινάω γι' αγάπη,

πονάω γι' αγάπη

Ουρλιάζω γι' αγάπη, πεθαίνω γι' αγάπη αλλά

Είμαι ο λύκος ο κακός λύκος και δε γίνεται

Δεν είναι δυνατό τέτοια αισθήματα να έχω

Γιατί αν μάθουνε τα πρόβατα

Θα πέσουνε να με σπαράξουν.

Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν ούτε κι οι χαρακτήρες!..[Α]

Είναι στιγμές που κανείς δε μπορεί να καταλάβει...κι όταν κοιτάς τον καθρέφτη των ματιών σου αναρωτιέσαι και πάλι με ένα τεράστιο "ΓΙΑΤΙ?" κι ο μόνος που θρυμματίζεται είναι ο εαυτός σου...κι ύστερα πάλι μέχρι να σηκωθείς ξανά, το δάκρυ στέκεται πάνω σου σα να 'ναι στάλα βροχής σε κάποιο παράθυρο..κι εσύ να προσπαθείς...μα μάταια οι άνθρωποι δεν αλλάζουν ούτε και οι χαρακτήρες!..[Α]

"...το χέρι που γεννάει την αγάπη και δημιουργεί μια δίδυμη ψυχή..."

Υπάρχει πάντα στον κόσμο ένας άνθρωπος που περιμένει έναν άλλο, είτε αυτό γίνεται μέσα στην έρημο είτε στις μεγάλες πόλεις.

"Ποτέ δεν κατάλαβες πόσο μου έλειψες" Αφροδίτη Ν.Μαργαρίτη (επιλεγμένος στίχος)

Κάθε μέρα να το λες...

Κατερίνα Γ. Σικλαφίδου - Στο νησί της μάνας Θράκης

Κάτω απ΄ τον ήλιο σου ξεδιπλώνομαι. Αέναη η κίνηση του κορμιού προβάλλει ανάμεσα απ΄ τα πυκνά φυλλώματα των χιλιόχρονων πλατανιών σου. Φύλακες ριζωμένοι των νερών που κάθε χειμώνα ορμούν κι αγκαλιάζουν τη γη σου. Ξεδιψούν το κάθε κύτταρο σου και φτιάχνουν θρύλους κι αλήθειες. Χείμαρροι, βάθρες, καταρράκτες, κει που ο φυσιολάτρης διαβάτης σου δεν μέτρησε τον καιρό και χάθηκε στις χαράδρες σου.

Το βουνό που ορίζει τη ζωή και το θάνατο. Κι ανάμεσα στα μικρά πεταρίσματα των πολύμορφων ζουζουνιών σου, προβάλλουν οι κολώνες του Ιερού σου ζωσμένες από ελιές που, άνυδρες, υψώνουν το παράστημά τους. Κι από τα μάρμαρα βγαίνει χορταριασμένη η ζωή, πανωσέντονο, και σε τυλίγει.

Απρόσιτοι στον διαβάτη οι κόλποι σου και τα πανιά της γριάς ζωγραφισμένα στ’ απόκρημνα βράχια σου. Μια αγριάδα γλυκιά και παράξενη ζαλίζει το νου. Προσεκτικά να βαδίζεις στα μικρά μονοπάτια…σα χειμωνιάσει, ο Φονιάς ειν’ έτοιμος να σε καταπιεί. Να σε πετάξει στα αβαθή του πελάγους, εκεί  που η ζωή αφήνει τα μωρά της.

Πρέπει να σκύψεις να χαϊδέψεις τ΄ άγρια βράχια της, να κλείσεις με τρυφερότητα στη χούφτα σου κομμάτι της γης, ν΄ αγκαλιάσεις τον πλάτανο που οι ρίζες του κοκάλωσαν έξω απ΄ τη γη της. Να τρυπήσεις τα δάχτυλα με τ΄ αγριοκάστανα και να ματώσεις το γόνα στ’ απάτητα μονοπάτια της. Τέλος με δέος να σταθείς εκεί ψηλά, απέναντι απ’ την κρεμνιώτισσα, στο μπαλκόνι των μεγάλων Θεών, αφήνοντας την ψυχή να ξεχαστεί στ’ απέραντο γαλάζιο του Θρακικού πελάγους της.

Πριν φύγεις σήκωσε τα χέρια ψηλά! Κει που οι θεοί στο σύννεφο επάνω κρύβουνε το φεγγάρι, κι άσε απ’ την καρδιά σου να βγει ευγνωμοσύνη. Είν δύσκολο να γίνεις ένα μ΄ αυτά που ευλαβικά σμίλευσε με τα φτερά της η Νίκη αν πρώτα δεν  αγαπήσεις και δεν αγαπηθείς.

'Eνα μικρό δείγμα απο την παρουσίαση του φωτογραφικού μας λευκώματος Μονοπάτια ψυχής που έγινε στην Κατερίνη

Σαν τον τυφλό μπροστά στον καθρέφτη- ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΙΟΝΗΣ

 Ω ναι! Ξέρω καλά πως δεν χρειάζεται καράβι για να ναυαγήσεις πως δεν χρειάζεται ωκεανός  για να πνιγείς. Υπάρχουν πολλοί που ναυαγήσαν μέσα στο κοστούμι τους, μέσα στη βαθιά τους πολυθρόνα, πολλοί που για πάντα τους σκέπασε το πουπουλένιο τους πάπλωμα.
Πλήθος αμέτρητο πνίγηκαν μέσα στη σούπα τους, σ΄ένα κουπάκι του καφέ, σ΄ένα κουταλάκι του γλυκού.
Ας είναι γλυκός ο ύπνος τους εκεί βαθιά που κοιμούνται. Ας είναι γλυκός και ανόνειρος. Κι ας είναι ελαφρύ το νοικοκυριό που τους σκεπάζει.

'Εμαθα ένα πράγμα....

"Έμαθα ένα πράμα :
Πως ο άνθρωπος μπορεί να κατεβάσει το θάμα στη γη.
Αρκεί....

(Ν.Καζαντζάκης)

"Να κοίτα! είμαι ευάλωτη" [Κ]

Βγήκες που βγήκες στη ζητιανιά, είναι ανάγκη να μοστράρεις σε κάθε ηλίθιο τις πληγές σου;

Πόσες φορές η ανάγκη για αγάπη, για τρυφεράδα και για μοιρασιά δεν μας έκανε ζητιάνους σε λάθος ανθρώπους.

Πόσες φορές δεν ακουμπήσαμε τον πληγωμένο μας εαυτό πάνω σε κάποιον ηλίθιο και το μόνο που καταφέραμε ήταν να ματώσουμε περισσότερο.Δεν το επισημαίνω μόνο για τις ερωτικές μας σχέσεις, σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις το ίδιο ισχύει .

Λίγοι βλέπουν σε μας αυτό που ακριβώς είμαστε. Όλοι οι υπόλοιποι ακουμπάνε πάνω μας παίρνοντας αυτό που η πληγωμένη μας ψυχή δίνει απλόχερα. Το ότι εμείς είμαστε άνθρωποι που μας αρέσει να δίνουμε , να μοιραζόμαστε, να κάνουμε το "εγώ" "εμείς", δεν σημαίνει πως όλοι κάνουν το ίδιο. Έτσι προς το τέλος της σχέσης κατανοούμε πως πάλι κάναμε μια λάθος επιλογή. Πάλι πληγωθήκαμε εκεί που περιμέναμε να γιάνουμε τις πληγές μας. Πάλι μας εκμεταλλεύτηκαν, μας χρησιμοποίησαν, μας μάτωσαν.

Κι όμως αν το σκεφτούμε τίποτα και κανείς δεν μας έκανε κάτι. Μόνοι μας το κάνουμε στον εαυτό μας. Εμείς μοστράρουμε κατά πως το ΄πε και η Α.Παπαδάκη τις πληγές μας σε ανθρώπους ανίκανους να σταθούν πλάι μας. Αν την ανάγκη μας για αγάπη την είχαμε κρατήσει σε ισορροπία μέσα μας, θα βλέπαμε με καθαρά μάτια αν αυτοί που επιλέξαμε να βάλουμε δίπλα μας ήταν άξιοι γι΄ αυτό. Έτσι ούτε στην ζητιανιά θα καταφεύγαμε , ούτε τις πληγές μας θα δείχναμε σα να φωνάζουμε "Να κοίτα! είμαι ευάλωτη".

Μεγαλύτερη σφαλιάρα από αυτήν την φράση της Αλκυόνης Παπαδάκη προσωπικά δεν έφαγα ποτέ και την ευχαριστώ γι αυτό. Μη ρωτήσετε γιατί, αφουγκραστείτε το λόγο της κι ο καθένας ίσως πάρει τη δική του σφαλιάρα.[Κ]  

Και το ταξίδι μας συνεχίζεται στο Λαγκαδά 21-11-2014 Παρουσίαση του Μονοπάτια Ψυχής

Και το ταξίδι μας συνεχίζεται στο Λαγκαδά Θεσ/νικης!!! Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στο βιβλιοπωλείο Μπογιάννου Δήμητρα την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 7μ.μ!
Η πρόσκληση είναι ανοιχτή για όλο τον κόσμο που του αρέσει να ταξιδέυει μέσα απο μια φωτογραφία μα και απο μια σκέψη η οποία θα του θυμίσει τον φάρο που έχει μέσα του και δεν είναι άλλος απο εκείνον της ψυχής του! Το φωτογραφικό μας λεύκωμα κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Θρακικός οιωνός!
Ευχή μας να σας ταξιδέψουμε με σκέψεις
και εικόνες!..Αφροδίτη-Κατερίνα!!

Που πάμε,ψυχή... (Ζωή Καρέλλη)

2ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης «Αρχείου Ιστορίας και Τέχνης»

Το ΑΡΧΕΊΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ & ΤΕΧΝΗΣ, στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του, προκηρύσσει τον 2ο Πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης, ο οποίος διέπεται από τους παρακάτω όρους.

ΟΡΟΙ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

1. Θέμα του διαγωνισμού είναι:

«Αλιάκμονας: Το αέναο ποτάμι του φωτός και της ευφορίας»

Παρακαλούμε ιδιαιτέρως, για την συσχέτιση των ποιημάτων με το θέμα. Ποιήματα εκτός θέματος θα απορρίπτονται από την διαγωνιστική διαδικασία.

2. Ο Διαγωνισμός απευθύνεται σε δύο κατηγορίες:

α. Μαθητών (Γυμνασίου – Λυκείου)

β. Ενηλίκων

3. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν οι απανταχού Έλληνες ή γενικά οι ομιλούντες την ελληνική γλώσσα.

4. Έκταση των έργων : Το κάθε ποίημα δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 30 στίχους.

5. Κάθε διαγωνιζόμενος μπορεί να υποβάλει στον διαγωνισμό μόνο ένα ποίημα, το οποίο δεν έχει λάβει μέρος σε άλλο διαγωνισμό, να είναι πρωτότυπο και αδημοσίευτο.

6. Τα έργα υποβάλλονται σε έξι (6) δακτυλογραφημένα αντίτυπα, με ψευδώνυμο στο κάτω δεξιά μέρος της σελίδας. Το ονοματεπώνυμο, το τηλέφωνο και η διεύθυνση του δημιουργού θα αναγράφονται σε μικρό κλειστό φάκελο, στο εξωτερικό του οποίου θα υπάρχει μόνο το ψευδώνυμο.

7. Η κρίση των έργων θα γίνει από πενταμελή Κριτική Επιτροπή. Τα ονόματα του Προέδρου και των μελών της επιτροπής, θα ανακοινωθούν τις επόμενες ημέρες.

8. Οι συμμετοχές στον διαγωνισμό θα πρέπει να αποσταλούν ταχυδρομικώς, σε κλειστό φάκελο, στον οποίο θα πρέπει εξωτερικά να αναγράφεται η κατηγορία της συμμετοχής (Κατηγορία: Ενήλικες ή Κατηγορία: Μαθητές)

9. Τελευταία ημερομηνία υποβολής έργων στον διαγωνισμό ορίζεται η 21 Μαρτίου 2015 που γιορτάζεται και ως παγκόσμια ημέρα ποίησης (σφραγίδα ταχυδρομείου).

10. Για κάθε κατηγορία διαγωνιζομένων θα δοθούν 3 Βραβεία και 3 Έπαινοι, ενώ αν κριθεί αναγκαίο θα δοθούν και τιμητικές διακρίσεις.

11. Με την αποστολή της συμμετοχής σας αποδέχεστε πως το Αρχείο Ιστορίας και Τέχνης έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τα ποιήματα, που θα λάβουν μέρος στο διαγωνισμό, σε ενδεχόμενη έκδοση.

12. Σε συνέχεια του 11ου όρου, όσοι συμμετέχοντες επιθυμούν, μπορούν να στείλουν στον ίδιο φάκελο και έναν ψηφιακό δίσκο (CD) με το ποίημά τους, αναγράφοντας στο αρχείο αλλά και πάνω στο CD μόνο το ψευδώνυμό τους.

13. Τα βραβεία δεν είναι χρηματικά. Οι διακριθέντες θα λάβουν τιμητικό μετάλλιο και δίπλωμα, ενώ θα δοθούν και βιβλία ως δώρα.

14. Για τους διακριθέντες που ο τόπος κατοικίας τους υπερβαίνει τα 300 χιλιόμετρα από την Καισάρεια Κοζάνης, θα εξασφαλιστεί η δωρεάν διαμονή τους.

Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στα τέλη Απριλίου 2015.

Οι απονομές των διακρίσεων θα πραγματοποιηθούν σε ειδική εκδήλωση τον Μάιο του 2015 στην Καισάρεια Κοζάνης, στο εξωκκλήσι της Αναλήψεως δίπλα στη Λίμνη Πολυφύτου, εκεί όπου πριν το 1974 κυλούσαν τα νερά του Αλιάκμονα (η ημερομηνία θα ανακοινωθεί προσεχώς).

Τα έργα θα σταλούν με απλό ταχυδρομείο στη διεύθυνση:

Αρχείο Ιστορίας & Τέχνης

“Γεώργιος Παπαθανασίου”

Τ.Κ. 500 10

Καισάρεια Κοζάνης

Υπενθυμίζεται ότι τα βραβεία παραλαμβάνονται και δεν αποστέλλονται, εκτός εάν υπάρχει εκπρόσωπος του διακριθέντα.

Διευκρινήσεις για τον Διαγωνισμό στο e-mail: arhiokesarias1@gmail.com

Οι άνθρωποι δεν αντέχουν την ευτυχία σου! Κατερίνα Σικλαφίδου

Σκοντάψαμε, πέσαμε, ματώσαμε, σηκωθήκαμε! Όλο αυτό το λέμε με μια λέξη, Ζωή! 

Δεν είναι τίποτα παραπάνω από μέρες που ξημερώνουν με χαμόγελα, ανθρώπους που σε αγγίζουν και κάνουν την ψυχή σου να αισιοδοξεί, και λες: Να! έσπασε η γκίνια!

Όλοι οι άνθρωποι είναι ένα διαφορετικό βιβλίο!..[Α]

'Ολοι οι άνθρωποι είναι μια βιβλιοθήκη και ο καθένας απο εμάς είναι ένα διαφορετικό βιβλίο!! Η "μοναδική" και ξεχωριστή ιστορία του,ζει μέσα στις καρδιές αυτών σαν ένα κάδρο με τις τέσσερις εποχές του χρόνου,που τον γνώρισαν και τον αγάπησαν με τα λάθη του μα και με τα σωστά του.Το λιγότερο που μπορεί να κάνει εκείνος γι'αυτούς είναι: Να χαμογελά...να μην πάψει ποτέ να ονειρέυεται..να εκφράζει τα συναισθήματα του όποια κι αν είναι αυτά! Να αντιμετωπίζει το ανηφόρι της ζωής με θάρρος και να μην πάυει να ελπίζει..Να μην αφήνει κανέναν να τον μετατρέψει σε κάποιον που δεν είναι...κι όταν γονατίζει να χαίρεται που η μοίρα τα έβαλε μαζί του,και να ξεδιπλώνει τη δύναμη που έχει μέσα του...Τον χρόνο του να τον χαρίζει καθημερινά κι ας είναι γνώστης πως όταν χαρίζεις το χρόνο σου χαρίζεις ένα κομμάτι του εαυτού σου,που δε γυρνά ποτέ πίσω ξανά! Και τέλος να βλέπει πως η ευτυχία είναι στα απλά πράγματα..κι αν η ψυχή του ραγίσει το ρολόι της καρδιάς δε θα σταματήσει να παίρνει δύναμη απο τα πρόσωπα που έχει μέσα της!..[Α]

"..ως και οι μέρες άρχισαν να περνούν βιαστικά.."

Δεν φοβήθηκα ποτέ-ΝΙΚΗ ΤΑΓΚΑΛΟΥ

Δεν φοβήθηκα ποτέ ένα τέλος που το βλέπω από χιλιόμετρα μακριά,
μια αρχή ίσως την φοβάμαι περισσότερο γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει..

"Μα είναι τρελό. Ελπίζεις. Υπάρχει ελπίδα;"

"Ξέρετε τι τέρας είναι το μυαλό; Το μυαλό μπορεί να δημιουργήσει, το μυαλό είναι ένας Θεός ο οποίος δημιουργεί τον κόσμο από την αρχή. Έναν άλλο κόσμο. Αναπληρώνει, αντικαθιστά,

Το να αγαπάς είναι σαν τα ναρκωτικά.

Το να αγαπάς είναι σαν τα ναρκωτικά. 
Στην αρχή έχεις μία αίσθηση ευφορίας, απόλυτης εγκατάλειψης. 
Σου άρεσε η αίσθηση και πιστεύεις πως μπορείς να το ελέγξεις, να είσαι εσύ ο κύριος της κατάστασης. 

"...μια αστραπή είναι που χάνεται και το δείχνει ο καιρός!..[Α]"

Καμιά φορά η αλήθεια είναι οτι υπάρχουν Άνθρωποι που ονειρέυονται μόνοι τους,ελπίζουν μόνοι τους,και νομίζουν απλά νομίζουν! Ως που έρχεται μια "χαριστική βολή" και καταλαβαίνουν όσα δεν έβλεπαν. Και μετα τι?πέρνουν ένα μάθημα και βάζουν λουκέτο με οτι συνεπάγεται αυτό!! Γι'αυτο και οτι λάμπει δεν είναι χρυσός μια αστραπή είναι που χάνεται και το δείχνει ο καιρός.Μόνο που έχει πληγωθεί κάποιος κι αυτός δεν είναι άλλος απο τον εαυτό σου..κι ο εαυτός σου είναι η ψυχή σου..εσύ! Τελικά ο κόσμος μας είναι ένας θίασος,κι εμείς πιόνια ναι πιόνια τίποτα άλλο! Ισως να γίνομαι καυστική μα αυτό μου δίδαξε η ζωή..και το αποτέλεσμα: να 'μαι ένας μετεξεταστέος μαθητής κι ένας μ@λ@κ@ς!..γιατι τους ανθρωπους που σπανίζουν μ@λ@κές τους βάφτισαν μ@λ@κες!..[Α]φροδίτη 6-11-2014

'Αντρας-Γ.Σεφέρης

Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε.
Υποταχτήκαμε και βρήκαμε στάχτη.
Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν αγαπήσετε.
Αγαπήσαμε και βρήκαμε στάχτη.

"Η δική μου 'Ανοιξη"- Αφροδίτη Ν.Μαργαρίτη

(Α.Ε.Ρ.)

Σαν ένα άχρωμο τοπίο όλα μοιάζουν.
'Ερχονται στιγμές που η καρδιά παγώνει...
κι εγώ μεσ' την βροχή ελπιζω για ένα
ουράνιο τόξο, που κάποιος μου έχει πει...

Όμως η ψυχή γονατίζει..
κι ένας άγγελος σαν 'λιαχτίδα φωτός
την άνοιξη εμφανίζει!

Τη δική μου άνοιξη. Και το τοπίο αλλάζει
απο άχρωμο γίνεται χρωματιστό!
Αγκαλιάζω τον ήλιο και φωνάζω:
Ναι! αξίζει να προσπαθώ!!!

(Αφροδίτη Ν.Μαργαρίτη "Η δική μου Άνοιξη" 10-11-2014)   

Δαλάι Λάμα

Όταν ρώτησαν τον Δαλάι Λάμα τι είναι αυτό που τον εκπλήσσει περισσότερο στην ανθρωπότητα είπε: 
"Ο άνθρωπος".

Γιατί θυσιάζει την υγεία του για να βγάλει λεφτά.