Οι άνθρωποι δεν αντέχουν την ευτυχία σου! Κατερίνα Σικλαφίδου

Σκοντάψαμε, πέσαμε, ματώσαμε, σηκωθήκαμε! Όλο αυτό το λέμε με μια λέξη, Ζωή! 

Δεν είναι τίποτα παραπάνω από μέρες που ξημερώνουν με χαμόγελα, ανθρώπους που σε αγγίζουν και κάνουν την ψυχή σου να αισιοδοξεί, και λες: Να! έσπασε η γκίνια!
 

Μέρες που γεμίζουν από την προσπάθεια να πετύχεις το στόχο, όποιος κι αν είναι αυτός, και σαν τη μέλισσα εργάζεσαι, οργανώνεις, αλλάζεις τρόπους, διορθώνεις μέχρι να γευθείς το μέλι που απλά δηλώνει πως: Να! έφτασες κάπου! Στιγμές που καθώς μυρίζεις ένα λουλούδι χαμογελάς υψώνοντας τα μάτια στο απέραντο του ουρανού με ευγνωμοσύνη.

Είναι κι εκείνες οι μέρες που καθώς προσπαθείς να χαρίσεις τη γλύκα της ψυχής σου, μια τρικλοποδιά σε κάνει και πέφτεις. Κι όσο εύκολη και λίγη είναι η στιγμή που χαμογελάς, τόσο δύσκολο και με διάρκεια είναι το πέσιμο. Πέφτεις και σέρνεσαι μέχρι να ματώσει  και η ψυχή σου. Οι άνθρωποι δεν αντέχουν την ευτυχία σου. Πράξεις , λόγια, βλέμματα, συμπεριφορές πολλές φορές γεμάτα κακία είναι αυτά που σε σέρνουν ως να ματώσεις. Πάψαμε να κοιτάμε πως θα φτιάξουμε την ευτυχία μας και κοιτάμε πως να φέρουμε τη δυστυχία στους άλλους.

Όσοι από εμάς έχουμε πέσει και ματώσει, ξέρουμε πως η ουσία είναι στο να μπορέσεις να σηκωθείς. Ξέρουμε πως τα φτερά στην πλάτη μας πολλές φορές είναι κουρασμένα ή και σπασμένα, μα ξέρουμε επίσης πως μόνο αυτά έχουμε για να μπορέσουμε να σηκωθούμε και να ξαναπετάξουμε.

Αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημα: Να καταφέρεις να σηκωθείς. Λένε γεννιόμαστε μόνοι και πεθαίνουμε μόνοι. Ε! και μόνοι βρίσκουμε τη δύναμη από τα βάθη της ψυχής μας να αντιμετωπίσουμε την όποια αρνητική πράξη, λόγο , βλέμμα και συμπεριφορά.

Για όσους λοιπόν βρίσκονται κάτω, έτοιμοι να βρουν τη δύναμη να απογειωθούν ξανά, να θυμούνται ότι :Εσύ που θα σηκωθείς, θα έχεις κερδίσει μια εμπειρία, έναν στόχο και μια επιπλέον δύναμη να αντιμετωπίσεις τις επόμενες καταστάσεις. Εσύ που με έριξες, έμεινες με άδεια αγκαλιά, χωρίς όραμα χαζεύοντας το κενό και  αιωρούμενος στο τίποτα