Μαριον Μιντση ~Γυναίκες...... φταίμε και εμείς.

ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑ???
Τι έκανα;
Έπλεξα τα κουρασμένα μου όνειρα μέσα στο μάλλινο πλεκτό.
Σιδέρωσα της ρυτίδες μου μέσα στις τσάκες του παντελονιού σου.
Μπάλωσα τη γκρίνια μας μέσα στης τρυπημένες σου κάλτσες.
Ύστερα σκάλισα τις σκέψεις που 'χαν πετρώσει μέσα στης μοιρολατρίας τη γλάστρα.
Ξέπλυνα και το μαράζι απ' το πρόσωπό μου,που χε λιμνάσει στο βάλτο της μοναξιάς και της σιωπής.
Τάισα το σπλάχνο μας μια,μια τις προσδοκίες μου,καθώς τους αδυνάτους χτύπους της καρδιάς μου άκουγα,πάνω στης καινούριας εγκυμοσύνης τον παλμό.
Καθάρισα και το κοκκινάδι απ τα εσώρουχα σου,καθώς κατάπινα το αίμα απ' της ψυχής μου τον ανασασμό.
Α! Ναι, ξαράχνιασα και το κορνιζαρισμένο μου πτυχιο απ' τ' αδράχτια της χρυσής φυλακής σου, για να μου θυμίζει την άκαρπη θυσία μου.
Ύστερα σου έφτιαξα να φας, καθώς έψαχνα για την ομορφιά που τα βράδια αναζητάς, μέσα απ' τον καθρέφτη.
Μετά ,την αίσθηση της αξιοπρέπειας μου αναζήτησα, μα αυτη αναίσθητη σερνότανε στης δουλοσύνης την αναξιοπρέπεια.
Τέλος, έραψα το πανωφόρι της εκμηδένισης και να, μόλις έπεσα να ξαποστάσω.
~Ναι αλλά δε μου είπες
Τι έκανες σημερα γυναικα?
Τι έκανες???