..'Ομως αν κάθε μέρα,κάθε ώρα νιώθεις...

Όμως, αν λίγο λίγο σταματήσεις να μ’ αγαπάς θα σταματήσω να σ’ αγαπώ λίγο λίγο...

Αν ξαφνικά με ξεχάσεις μη με ψάξεις, θα σ’ έχω ήδη ξεχάσει...

Αν τον σκέφτεσαι μακρύ και τρελό, τον άνεμο απ’ τις σημαίες που περνά από τη ζωή μου και αποφασίσεις να μ’ αφήσεις στην ακτή της καρδιάς όπου έχω ρίζες, θυμήσου ότι ετούτη εδώ τη μέρα, ετούτη εδώ την ώρα σηκώνω τα χέρια μου και οι ρίζες μου βγαίνουν σε αναζήτηση άλλης γης.

Όμως αν κάθε μέρα, κάθε ώρα, νιώθεις προορισμένη για μένα .... μέσα μου τίποτα δε θα σβήσει ούτε θα ξεχαστεί...

(Πάμπλο Νερούδα)