Η λαϊκή έκφραση συνδέεται με τη
μετεπαναστατική ζωή στο Ναύπλιο,
πρωτεύουσα τότε της
Ελλάδας. Συγκεκριμένα, μετά την
επανάσταση
του 21 υπήρχε στο Ναύπλιο μια ταβέρνα που
ανήκε σε μια γυναίκα, τη Μιχαλού. Η Μιχαλού ,
είχε το προτέρημα να κάνει «βερεσέδια» αλλά
υπό προθεσμία. Μόλις εξαντλείτο η
προθεσμία - και η υπομονή της - στόλιζε τους χρεώστες της
με «κοσμητικότατα» επίθετα. Όσοι τα άκουγαν, ήξεραν καλά ότι αυτός που δέχεται τις
«περιποιήσεις» της «χρωστάει της Μιχαλούς».
Τώρα αν σκεφτούμε ότι το τσιπουράκι μας το πληρώνουμε, την ρετσινούλα μας το ίδιο...έχουμε
ακόμη ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και ψυγείο σε νορμάλ κατάσταση...Είμαστε κι από τους
προνοητικούς χωρίς δάνεια - κάρτες κλπ....Πεστε μου λοιπόν...εγω γιατί χρωστώ σ΄αυτήν την
χώρα και της Μιχαλούς; [Κ]
μετεπαναστατική ζωή στο Ναύπλιο,
πρωτεύουσα τότε της
Ελλάδας. Συγκεκριμένα, μετά την
επανάσταση
του 21 υπήρχε στο Ναύπλιο μια ταβέρνα που
ανήκε σε μια γυναίκα, τη Μιχαλού. Η Μιχαλού ,
είχε το προτέρημα να κάνει «βερεσέδια» αλλά
υπό προθεσμία. Μόλις εξαντλείτο η
προθεσμία - και η υπομονή της - στόλιζε τους χρεώστες της
με «κοσμητικότατα» επίθετα. Όσοι τα άκουγαν, ήξεραν καλά ότι αυτός που δέχεται τις
«περιποιήσεις» της «χρωστάει της Μιχαλούς».
Τώρα αν σκεφτούμε ότι το τσιπουράκι μας το πληρώνουμε, την ρετσινούλα μας το ίδιο...έχουμε
ακόμη ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και ψυγείο σε νορμάλ κατάσταση...Είμαστε κι από τους
προνοητικούς χωρίς δάνεια - κάρτες κλπ....Πεστε μου λοιπόν...εγω γιατί χρωστώ σ΄αυτήν την
χώρα και της Μιχαλούς; [Κ]
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τα σχόλιά σας