Δεν
έχω τίποτα άλλο να σου δώσω τώρα, παρά αυτές τις ανόητες λέξεις. Και
πάλι, δε θα σου τις έγραφα, αν δε με παρακινούσε η ελπίδα πως κάποτε,
έστω και για μια στιγμή, όταν σου κρατήσω το χέρι, δυο άνθρωποι, μέσα σ
αυτόν τον ψόφιο κόσμο που μας τριγυρίζει, θα μπορέσουν να νιώσουν ότι
ανασαίνουν επιτέλους, έξω απ’ όλα-κάποτε, όταν αυτά που λέμε τώρα πάρουν
μια ανθρώπινη υπόσταση και πάψουν να τριγυρνούν σα φαντάσματα.
(Γιώργος Σεφέρης)
(Γιώργος Σεφέρης)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τα σχόλιά σας