ΜΠΙΖΕΡΣΑ

[Λήψη φωτογραφίας Αφροδίτη]

Mπιζέρσα ντίμπιντιου να ζώ, θα του τυφλό κουκούλι

Ν'ανοίγου τρύπις στου νιρό, μ'ένα τσαγκαρουσούλι.

Κλεισμένους μέσα στουν ουντά Τιβί όλη την μέρα,

 Πιθίμσα βόλτις στου μπαίρ' κι καθαρό αέρα.                                                                                   

Δεν βγαίνου κι δεν γκιζιρνώ,Θα πίκτσιου μες τους δρόμους,

                                                                                                                                                                                                               Μα μαραζώνου μαναχός,κι έχου                                                      

                                                          σκυφτούς τους ώμους.

                                                                                                                                                                                                                  Νάμαι μακριά απ'του χουριό κι του τρανό Σουφλί μας,

                                                     Να σκέφτουμι του πατρικό, μι την μικρη αυλή μας.

                                                     'Ολα χουρούσαν ικεί δα, ου σταύλους του κουμάσι,

                                                      Του γιούρτ μας, αλλά κι κουπρά,μαζί κι του πηγάδι.

                                                      Αντί για βρύση είχαμι, τουλούμπα μι κουβάδις,

                                                      Μι γκιούμια φέρναμι νιρό κι γέμζαμι τσ' κουπάνις.

                                                     Μπιζέρσα στην ντεμέκ ζουή, που κάνου δώ στην πόλη,

                                                     Κανένας δε μι χαιρετά κι ξένοι είναι όλοι.

[απο το β' ανθολόγιο 'Εβρου αύρες, δημιουργός Αθανάσιος Γιαλαμάς]